A.P.: 1,5 roku po udarze postanowiłem pojechać na narty. Jeden z naszych dawnych instruktorów narciarskich - Andreas - wspinał się i odpadł od ściany, cały się połamał. Wrócił do Wystąpienie nagłych, często zagrażających życiu oznak udaru mózgu, jest niespodziewane zarówno dla chorego, jak i jego rodziny. Opieka nad pacjentem po udarze wymaga dużych zmian w organizacji życia rodzinnego. Niezbędne jest współdziałanie pacjenta, jego bliskich, a także personelu medycznego. Jak może wyglądać praca u podopiecznych z PSP. W zależności od tego na ile zaawansowana jest choroba, należy w pracy w opiece nad chorymi z PSP liczyć się przede wszystkim z asekuracją przy chodzeniu. Wspomniane wyżej niespodziewane upadki powodują, że trzeba choremu uważnie towarzyszyć nawet przy chodzeniu po pokoju. Prywatne ośrodki kompleksowej rehabilitacji neurologicznej i ortopedycznej. W naszych Centrach oferujemy kompleksową rehabilitację neurologiczną i ortopedyczną, w tym po udarze mózgu, wypadku, operacji – przy użyciu najnowocześniejszego sprzętu oraz z pomocą najlepszych specjalistów: rehabilitantów, neurologów, ortopedów Wielu opiekunów pracuje zawodowo i nie ma czasu na całodobową obecność przy chorym albo, po prostu nie ma wystarczająco dużo energii, aby zadbać o chorego i o siebie. Opieka nad chorym z demencją powoduje, że wielu opiekunów żyje w ciągłym stresie, który może prowadzić do chorób serca lub udarów mózgu. Trzeba zawsze brać Opieka pielęgniarska nad chorym po udarze mózgu.    1.5.1. Postępowanie w procesie pielęgnacyjno – usprawniającym po udarze mózgu.    1.5.2. Edukacja jako działanie na rzecz samoopieki oraz edukacja opiekunów pacjenta.    1.5.3. Postępowanie pielęgniarskie w przypadku zaburzeń w komunikacji. . Zadzwoń do nas: + Język: Polski Deutsch Waluta: EUR € GBP £ PLN zł USD $  Zaloguj się Koszyk (0)  Zacznij tutaj   FitMi FitMi - Pacjent FitMi - Klinika   MusicGlove MusicGlove - Pacjent MusicGlove - Klinika Pomoce Blog FAQ Strona główna Blog Udar mózgu i porażenie mózgowe Rehabilitacja: 9 gier dla pacjentów po udarze, które rozwijają sprawność poznawczą Podczas rehabilitacji po udarze mózgu bardzo ważne jest, aby pozostać... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Jak pomóc komuś po udarze mózgu: przewodnik dla opiekunów i członków rodziny Wskazówki, jak pomóc komuś, kto miał udar. Opieka nad osobą po udarze może... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Czy udar mózgu można wyleczyć? Chociaż nie można przywrócić uszkodzonej tkanki mózgowej, rehabilitacja uczy... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Witamina B12 w rehabilitacji po udarze mózgu Wszystkie witaminy z grupy B mają kluczowe znaczenie dla ogólnego zdrowia... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Czy po udarze mózgu może on sam się wyleczyć? Badania pokazują, że mózg posiada niezwykłą zdolność samoleczenia się po... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Rehabilitacja: Wyuczone nieużywanie po udarze mózgu. Wyuczone nieużywanie ma miejsce, gdy pacjent powstrzymuje używanie mniej... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Zrozumienie nadmiernej senności po udarze: dlaczego to się dzieje i leczenie takiej senności. Zmęczenie i nadmierna senność po udarze mogą stanowić stan znany jako... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Witaminy i zioła wspierające rehabilitację po udarze mózgu. Naturalne środki na powrót do zdrowia po udarze oferują łagodny sposób na... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Rehabilitacja: Zrozumienie lewostronnego zaniedbania widzenia po udarze. Zaniedbanie widzenia lewostronnego pozostałego po udarze jest osobliwym... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Udar móżdżku: jakie są skutki i jak ocaleni mogą wyzdrowieć Udar móżdżku jest rzadki. W rzeczywistości mniej niż 2% wszystkich udarów... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe 7 ratujących życie sposobów zapobiegania upadkom po udarze mózgu. Podejmowanie środków ostrożności, aby zapobiec upadkom po udarze, może pomóc... CZYTAJ WIĘCEJ Udar mózgu i porażenie mózgowe Jak zapobiegać drugiemu udarowi za pomocą 7 najlepszych praktyk Około 25% osób, które przeżyły udar, doświadcza drugiego udaru. Na... CZYTAJ WIĘCEJ 1 2 3 4 5 6 7 8 All Ktoś z Twoich bliskich doznał udaru mózgu? W Instytucie Zdrowia Medicall uzyska pomoc i opiekę! Opieka pielęgniarska po udarze mózgu: Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) udar mózgu to nagle ogniskowe lub uogólnione zaburzenie czynności mózgu , utrzymujące się powyżej 24 godzin lub prowadzące do śmierci, wywołane jedynie przez przyczyny naczyniowe. Około 80% wszystkich udarów spowodowanych jest niedokrwieniem czyli zamknięciem naczynia, które doprowadza krew do mózgu. Pozostała cześć to krwotoki śródmózgowe (15%) i podpajeczynówkowe (5%). Udar mózgu stanowi trzecią po chorobach serca i nowotworach przyczynę zgonu w krajach rozwiniętych oraz jest najczęstszą przyczyną trwalej niepełnosprawności. Główną przyczynę udarów stanowi miażdżyca naczyń, jednakże do wystąpienia udaru prowokują pewne czynniki ryzyka: ✔️ wiek ✔️ nadciśnienie tętnicze ✔️ choroby serca ( świeży zawal, migotanie przedsionków, zapalenie wsierdzia) ✔️ przebyty już udar ✔️cukrzyca ✔️ doustne środki antykoncepcyjne ✔️ procesy zapalne naczyń ✔️ choroby krwi (skazy krwotoczne, czerwienica, białaczki) ✔️ leki przeciwzakrzepowe ✔️ palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu ✔️ niewłaściwa dieta (otyłość) ✔️brak aktywności fizycznej ✔️ zaburzenie gospodarki lipidowej Wystąpienie nagłych, często zagrażających życiu oznak udaru mózgu, jest niespodziewane zarówno dla chorego, jak i jego rodziny . Opieka nad pacjentem po udarze wymaga dużych zmian w organizacji życia rodzinnego. Niezbędne jest współdziałanie pacjenta, jego bliskich, a także personelu medycznego. Ważne , aby opiekunowie posiadali odpowiedni zasób wiedzy na temat choroby. Przydatne mogą okazać się skale punktowe, służące do oceny niepełnosprawności pacjentów po udarze mózgu. Jedną z najczęściej używanych skali jest Barthel Index of Activities of Daily Living (ADL – Barthel). Przy jej pomocy można ocenić sprawność danej osoby w zakresie dziesięciu podstawowych czynności codziennych. Osoba, która doświadczyła udaru mózgu, może napotkać następujące trudności: ✔️ utrata zdolności ruchowych (niedowład lub porażenie kończyny) ✔️ trudności w przełykaniu ✔️ nietrzymanie moczu i kału (infekcje układu moczowego) ✔️ zaburzenia czucia ✔️ problemy psychologiczne i emocjonalne ✔️ zaburzenia mowy, rozumienia, pamięci ✔️ powikłania unieruchomienia ✔️ społeczne konsekwencje udaru ✔️ powikłania ze strony układu oddechowego Głównym celem działań pielęgniarskich sprawowanych na rzecz pacjenta po udarze mózgu jest zapobieganie powikłaniom pielęgnacyjnym, a także powikłaniom klinicznym. Priorytetem każdej pielęgniarki opiekującej się chorym po udarze powinna być profilaktyka powikłań, w następnej kolejności przywrócenie pacjenta do pełnej funkcjonalności, a także wdrożenie go do samoobsługi i edukacja zarówno samego pacjenta jak i jego rodziny. Rzetelna praca pielęgniarki i jej pełne zaangażowanie w proces przywracania pacjenta do zdrowia stanowią podstawy sukcesu w leczeniu udarów mózgu. Pielęgniarka powinna zwracać szczególną uwagę na monitorowanie podstawowych parametrów życiowych tj. ciśnienie tętnicze, temperatura ciała, oddech, a także takiego parametru jak poziom glikemii. Ważne jest również stałe monitorowanie i stała obserwacja pod katem powstawania przykurczy, a także infekcji układu moczowego. Możliwość wystąpienia powikłań z powodu nadmiernego wzrostu lub spadku ciśnienia tętniczego krwi obliguje pielęgniarkę do monitorowania ciśnienia tętniczego krwi od 4 – 6 razy na dobę, oraz po każdym wysiłku np. ćwiczenia gimnastyczne wyjście do toalety, czynności higieniczne. W wypadku zbyt wysokiego ciśnienia ( powyżej 220mmHg a rozkurczowego powyżej 120mmHg) pielęgniarka powinna poinformować lekarza, ponieważ takie ciśnienie należy obniżać. Na podstawie badań nad chorymi stwierdzono negatywny wpływ podwyższonej temperatury. Temperatura nie powinna przekraczać 37,5 ̊C. Pielęgniarka powinna monitorować temperaturę kilka razy dziennie, a podwyższoną temperaturę obniżać zarówno środkami farmakologicznymi jak i sposobami pielęgniarskimi : zimne okłady, okłady na czoło i w miejscu przebiegania dużych naczyń, a także poprzez obniżanie temperatury pomieszczenia. W przypadku wystąpienia nadmiernej potliwości pielęgniarka powinna dokonać zmiany bielizny pościelowej i osobistej, a zabiegi pielęgnacyjne planować po podaniu środków obniżających temperaturę. Wskazane jest by poziom cukru u chorych wynosił w granicach 110-180 mg %, dlatego pielęgniarka powinna systematycznie kontrolować poziom cukru. U pacjentów po wystąpieniu udaru mózgu w porażonych kończynach wzrasta napięcie mięśniowe i zaczyna rozwijać się spastyczność, co prowadzi do powstawania przykurczy. Zapobieganie polega na wykonywaniu ćwiczeń biernych i czynno biernych z udziałem pielęgniarki , które uwzględniają pełny zakres ruchów w poszczególnych stawach kończyn górnych i dolnych, sprawnych i niesprawnych. Powinno być zastosowane ułożenie chorego takie, które umożliwi zapobieganie jego spastyczności, a pacjent powinien leżeć na łóżku wielopozycyjnym z materacem przeciwodleżynowym. Zaleganie wydzieliny w drogach oddechowych sprzyja rozwojowi zakażeń. Postepowanie pielęgniarskie ma na celu utrzymać drożność dróg oddechowych, prawidłową wentylacje płuc, zwiększyć ruchomość klatki piersiowej, wzmocnić mięśnie oddechowe, co w rezultacie zapobiegnie niedotlenieniu organizmu i nie dopuści do infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych. Działania pielęgniarskie powinny obejmować także oklepywanie klatki piersiowej pacjenta, nacieranie pleców 50-70% roztworem spirytusu, zmiana pozycji pacjenta co 2-3 godziny, ewakuacja wydzieliny z drzewa oskrzelowego za pomocą ssaka jeśli zachodzi taka potrzeba, a także stosowanie inhalacji zgodnie z zaleceniem lekarskim. Niezwykle ważna jest ocena i kontrola możliwości połykania, ponieważ jest to związane z wystąpieniem ryzyka zachłyśnięcia i aspiracji treści pokarmowej do dróg oddechowych, a w rezultacie do zachłystowego zapalenia płuc. U chorych po udarze mózgu bardzo często dochodzi do cewnikowania z powodu zaburzeń w oddawaniu moczu. Zadaniem pielęgniarki jest zachowanie i utrzymywanie odpowiedniej higieny pacjenta jak i higieny okolic intymnych, oraz ujścia cewki moczowej, a także kontrola oddawania moczu. Bardzo ważne jest wdrażanie pacjenta do samoobsługi, co pozwoli mu na osiągniecie pewnego stopnia samodzielności. Będzie to z pewnością wpływało na jego samopoczucie i lepsze postrzeganie siebie jako osoby zdolnej do wykonywania codziennych czynności życiowych. Zadaniem pielęgniarki powinno być wspieranie pacjenta psychicznie, motywowanie , zachęcanie do różnych ćwiczeń i aktywności, a także dążyć aby pacjent zaczął używać wszystkich narządów, także tych niedowładnych. Ogromny wpływ na powrót do zdrowia osoby po udarze oprócz zespołu medycznego ma rodzina pacjenta . Zadaniem pielęgniarki jest motywowanie, udzielanie wsparcia rodzinie, a także udzielanie wielu cennych wskazówek w zakresie do samoopieki. Aby właściwie radzić sobie z problemami występującymi u chorego po udarze mózgowym, specjaliści zalecają kontakt z osobami, które przebyły udar i ich rodzinami. Opieka nad osobą po udarze mózgu: domowa i rehabilitacjaAktywizowanie osoby po udarzeOpieka poszpitalna w domuJakie czynności może wykonywać osoba po udarze?Jak ułatwić picie osobie po udarze?Rehabilitacja osoby po udarzeZalecane ćwiczenia ruchowe po udarze – uniwersalne:Problemy po udarze z mówieniem i pisaniemCzym jest zespół pomijania stronnego? Udar ma miejsce, gdy z jakiegoś powodu nastąpiło odcięcie krążenia krwi w mózgu. Dzieje się tak, gdy naczynie krwionośne zasilające mózg zostaje zatkane lub pęka. Zaniedbanie udaru mózgu może doprowadzić do trwałego uszkodzenia mózgu, a osoba dotknięta chorobą może stracić wiele funkcji mózgu. Śmierć w przypadku udaru nie następuje natychmiast, w przeciwieństwie np. do zawału serca. Jednak ciągłe krwawienie wewnętrzne może powodować poważne uszkodzenia i ostatecznie może doprowadzić do śmierci. Udary są często spowodowane uderzeniem w głowę, upadkiem, wysokim ciśnieniem krwi lub innym problemem sercowo-naczyniowym. W niektórych przypadkach przewlekła depresja, stres i zaburzenia lękowe również mogą prowadzić do udaru mózgu. Objawy udaru występują często po stronie przeciwnej do uszkodzonej półkuli i zależą głównie od lokalizacji i zasięgu udaru. Tylko wykwalifikowany lekarz ma największy zasób wiedzy pozwalający określić przyczyny i zasięg udaru mózgu. Osoba, która doznała udaru musi zostać natychmiast zabrana do szpitala na leczenie. W skrajnych przypadkach udaru może być konieczna natychmiastowa operacja, podczas której następuje doraźne leczenie uszkodzonego lub zatkanego naczynia krwionośnego. Opieka nad osobą po udarze mózgu: domowa i rehabilitacja Leczenie udaru nie kończy się na samym leczeniu szpitalnym. Po powrocie ze szpitala chory musi kontynuować terapię w domu, aby zapobiec kolejnemu udarowi. Opieka nad osobą po udarze ma niemały wpływ na to, w jakim stopniu uda się choremu odzyskać sprawność. Lekarze zalecają, aby przed zabraniem pacjenta z powrotem do domu, starannie przygotować pokój, w którym chory będzie przebywał. Pomieszczenie powinno być umeblowane w taki sposób, aby ułatwiał sprawowanie opieki i wykonywanie codziennych czynności. Pomieszczenie powinno być dobrze oświetlone, a temperatura powinna być utrzymywana na poziomie około 20 stopni Celsjusza. Zaleca się łóżko o wysokości około 63-65 cm. Idealny jest rodzaj łóżek stosowanych w szpitalach, z kołami, podwyższanym zagłówkiem i poręczami, ponieważ umożliwia choremu swobodę ruchów. Należy zachować szczególną ostrożność, aby głowa osoby znajdowała się w wygodnej pozycji spoczynkowej przez cały dzień. Dla pacjentów, którzy nie są w stanie samodzielnie się poruszać, opiekunowie powinni przygotować poduszki rehabilitacyjne i odprężający materac przeciwodleżynowy. Może być również konieczne zapewnienie seniorowi wózka inwalidzkiego, który może służyć do poruszania się i spacerów z rodziną lub opiekunem, jeśli stan pacjenta na to pozwala. Aktywizowanie osoby po udarze To, że dana osoba doznała udaru nie oznacza, że powinna ona być całkowicie przykuta do łóżka przez całą dobę. Powinni móc wyjść na zewnątrz i cieszyć się życiem w sposób jak najbardziej zbliżony do stylu życia sprzed wystąpienia udaru, do którego są przyzwyczajeni. Badania sugerują, że może to znacznie przyspieszyć proces gojenia się i dochodzenia do siebie po udarze. Obok łóżka opiekun powinien umieścić małą szafkę, w której można schować wszystkie niezbędne dla chorego przybory i lekarstwa. Przedmioty najczęściej używane, jak na przykład kubek z napojem, powinny być trzymane z boku łóżka pacjenta, aby można było z nich łatwo korzystać. Opieka poszpitalna w domu Bardzo ważne jest przygotowanie wszystkich członków rodziny osoby po przebytym udarze do nowej sytuacji domowej. Objawami udaru są: niedowład, porażenie, niedoczulica, afazja itp. Występowanie tych objawów wymaga dużo pracy, zarówno ze strony pacjenta, jak i ze strony jego krewnych i opiekunów. Zaburzenie dotyka nie tylko osoby po udarze ale też i całą rodzinę. Każdy członek rodziny musi być zaangażowany w proces rehabilitacji po udarze. Zakres i charakter opieki nad pacjentem po udarze zwykle określa lekarz lub wykwalifikowana pielęgniarka. Opiekun odpowiedzialny za rehabilitację pomaga pacjentowi odzyskać dawną lub zbliżoną do niej sprawność. Ważnym zadaniem opiekuna jest edukowanie pacjenta i jego rodziny, w jaki sposób odzyskać pewność siebie i pokonać niepełnosprawność. Osoba uwięziona w łóżku po udarze wymaga znacznie większego zakresu działań opiekuńczych niż osoba, która jest w stanie poruszać się samodzielnie i samemu dbać o większość swoich potrzeb. Jakie czynności może wykonywać osoba po udarze? Na podstawie skali geriatrycznej, pielęgniarka ocenia jakie codzienne czynności pacjent jest w stanie wykonać samodzielnie, a które wymagają pomocy krewnych lub profesjonalnego opiekuna. Osoby przykute do łóżka muszą mieć wdrożone leczenie przeciwodleżynowe. Polega ono na codziennej pielęgnacji skóry i nawilżaniu skóry chorego. Może on potrzebować częstej zmiany pozycji ciała w łóżku – zwykle co 1-2 godziny, a w niektórych przypadkach nawet częściej. Pacjent powinien mieć zmienianą pozycję z boku na bok, na wznak lub na plecy. Opiekun może również często zmieniać położenie łóżka: raz ustawiać je wyżej, raz niżej, raz oparcie nachylać bardziej do przodu, a potem z kolei bardziej do tyłu. Jeśli u pacjenta występują już odleżyny, należy stosować preparaty przeciwodleżynowe, które są dostępne w większości aptek bez recepty. Ważne jest, aby codziennie utrzymywać ciało pacjenta w czystości. Przynosi to choremu pozostającemu na stałe w łóżku ulgę. Należy również dbać o higienę jamy ustnej rano i wieczorem, oraz po każdym posiłku. Jeśli pacjent korzysta z wkładek, ich zmiana również wchodzi w zakres obowiązków opiekuna. Opieka nad osobą po udarze mózgu polega również na zapewnieniu choremu diety bogatej w białko i składniki odżywcze. Jeśli podopieczny cierpi na zaburzenia połykania, opiekun powinien przygotować odpowiednio dopracowane, lekko gęste i ciepłe, ale nie gorące potrawy. Chory może potrzebować spożywać posiłki w małych ilościach, 5-6 razy dziennie. Opiekunowie podczas karmienia powinni być uważni i upewnić się, że pacjent nie dławi się podczas jedzenia. Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem, lekarz może zalecić karmienie przez sondę dojelitową. Opiekun jest również odpowiedzialny za właściwe nawodnienie pacjenta, szczególnie gdy komunikacja z nim jest utrudniona. Przeciętna osoba powinna przyjąć około 2 litry płynów każdego dnia. Jak ułatwić picie osobie po udarze? Jeśli pacjent krztusi się pijąc wodę i nie jest w stanie przyjmować płynów, opiekun może chcieć je zagęścić np. galaretką lub budyniem. Płyny można również podawać przez słomkę, jeśli pacjent jest w stanie ją używać. Gdy tylko chory będzie mógł jeść, opiekun powinien zachęcić go do żucia żywności po stronie dotkniętej udarem, aby zapobiec pojawieniu się spastyczności. Należy pamiętać, że nieruchoma osoba jest również podatna na zapalenie płuc, dlatego opiekun powinien oklepywać pacjenta 2 razy dziennie, aby stymulować krążenie i umożliwić odkrztuszanie pojawiającej się wydzieliny. Jeśli pacjent ma problemy z oddychaniem z powodu udaru, opiekun powinien pokazać, jak należy oddychać poprzez proste ćwiczenia. Głęboki wdech, przytrzymanie powietrza przez 2-3 sekundy, a następnie powolne wypuszczenie powietrza. Ruch oddechowy powinien imitować działanie „dmuchania na materac”. Umożliwi to pacjentowi aktywację pęcherzyków płucnych i zapobieganie chorobom układu oddechowego. W codziennej opiece nad unieruchomionymi pacjentami po udarze często pojawia się pytanie: jak założyć koszulę w taki sposób, aby nie zranić pacjenta? Opiekunowie mogą być również zdezorientowani co do kolejności zakładania rękawów. Rozbierając pacjenta, opiekunowie powinni zawsze najpierw zdjąć koszulę, zaczynając od rękawa zdrowej strony. Przy zdrowej stronie opiekun będzie miał więcej pola manewru. Potem można zdejmować drugi rękaw, po stronie ręki dotkniętej przez udar. Z kolei natomiast opatrując pacjenta, opiekunowie powinni zacząć od ramienia po stronie dotkniętej chorobą. Dzięki temu chory nie będzie niepotrzebnie dodatkowo cierpiał i nie będzie żadnych gwałtownych ruchów po stronie dotkniętej udarem. Ta sama kolejność dotyczy ubioru spodni. Rehabilitacja osoby po udarze Utrata niektórych funkcji ciała spowodowana udarem jest nieprzyjemnym i trudnym do opanowania uczuciem. Doświadczony opiekun może pomóc osobie poradzić sobie z codziennymi czynnościami. Pomoże to poprawić rehabilitację pacjenta, a z pewnością wywołać uśmiech na jego twarzy. Według terapeutów to właśnie uśmiech na twarzy, pomimo przebytego udaru, ułatwia rehabilitację. Osoby po udarze wymagają ciągłej rehabilitacji. Częste wizyty fizjoterapeuty oznaczają wysokie koszty, a miejsce w centrum rehabilitacji nie zawsze jest dostępne od ręki. W wielu przypadkach udaru neurolog lub wykwalifikowany terapeuta zaleci rehabilitację uwzględniając stan konkretnego pacjenta. Niektóre procedury i czynności związane z opieką są oczywiście uniwersalne i mogą być wykonywane przez opiekuna w domu. Opieka nad osobą po udarze mózgu obejmuje zarówno ćwiczenia fizyczne i umysłowe, które pomogą pacjentowi szybciej dojść do siebie. Zalecane ćwiczenia ruchowe po udarze – uniwersalne: Delikatnie zginanie głowy i stawów Skręcanie kończyn w stawach Rozciąganie kończyn Prostowanie i gięcie Delikatne ruchy obrotowe stawów Zmiana pozycji ciała Siedzenie na łóżku z opuszczonymi nogami Pierwsze kroki należy zawsze podejmować w obecności fizjoterapeuty. Problemy po udarze z mówieniem i pisaniem Wielu pacjentów po udarze ma problemy z mówieniem i rozumieniem innych ludzi. Jest to spowodowane uszkodzeniem mózgu podczas udaru. Członkowie rodziny i opiekun chorego muszą pomóc mu w komunikacji. Jednym z rozwiązań ułatwiających komunikację jest przygotowanie stołu z literami, na które chory może wskazywać, a inni mogą odczytać. Litery można również wykorzystywać aby pacjent je literował. Każde rozwiązanie jest dobre, jeśli jest pomocne. Pisanie zdrową ręką też może pomóc, nawet jeśli początkowo pismo nie jest czytelne. Zwykle pisanie nie wydaje się problemem, natomiast dla osób po udarze może to być spore wyzwanie, które jednocześnie pomaga stymulować mózg. Wymaga ono koordynacji ręka-oko i prawidłowej funkcji motorycznej, często traconej u pacjentów po udarze. Zachęcanie osoby do nauczenia się korzystania ze zdrowej strony ciała może być bardzo ważne w przywracaniu jej prawidłowych funkcji motorycznych. Oczywiście, powyższe uwagi dotyczą osób, które doznały udaru po stronie dominującej. Dla osób praworęcznych będzie to lewa półkula mózgu, a dla osób leworęcznych przeciwnie – dominująca będzie prawa półkula. Opieka nad osobą po udarze mózgu wymaga pamiętania o tym, by zachęcać pacjenta do podjęcia wysiłku i spróbowania sił w zajęciach stymulujących mózg. I tak, krzyżówki, szarady, łamigłówki, rebusy czy wszelkie zabawy słowne są bardzo wskazane. Logopeda może również pomóc w uczenia pacjenta wydobywania dźwięków, sylab, a wreszcie słów. Pytanie, które warto rozważyć, to co dzieje się, gdy udar występuje w niedominującej półkuli mózgowej? Udar po niedominującej stronie oznacza, że prawa półkula jest dotknięta dla osoby praworęcznej, a lewa strona – dla osoby leworęcznej. Teoretycznie może się wydawać, że efekty będą ograniczone przynajmniej w pisaniu i wypełnianiu zadań. Ludzie z dominującą lewą półkulą piszą prawą ręką. Dlatego paraliż lewej ręki lub stopy nie powinien być dla nich tak wielkim problemem. Czym jest zespół pomijania stronnego? Udar niedominującej półkuli mózgu może powodować stan zwany zespołem pomijania stronnego. Ten stan może prowadzić do braku akceptacji drugiej połowy ciała. Osoba praworęczna zacznie ignorować sparaliżowaną stronę, w tym przypadku swoją lewą połowę ciała. Przejawia się to w warunkach, w których osoba nie myśli o niedominującej stronie własnego ciała. Nie zauważa, że jest jej część ciała i nie odczuwa żadnych bodźców ze strony dotkniętej chorobą. Jeśli taka osoba patrzy na swoją lewą rękę, mówi: „To nie jest moja ręka”. Jeśli damy takiej osobie kawałek papieru i poprosimy, aby narysowała na przykład dom, narysuje ona tylko jego połowę. W przypadku pisania, zapisze tylko połowę strony. Taki chory nie ubierze sparaliżowanej strony i nie dba o jej wygląd. Mężczyźni w takich przypadkach golą tylko połowę twarzy, nie zdają sobie nawet sprawy, że to robią. Leczenia polega nie tylko na przywróceniu funkcji motorycznych pacjenta, ale także na zaakceptowaniu chorej połowy ciała jako jego własnej części. Leczenie pooperacyjne w otoczeniu pacjenta, pod nadzorem wykwalifikowanego opiekuna domowego, jest optymalną metodą zapobiegania wtórnemu udarowi mózgu. Wstęp I Część teoretyczna  & Charakterystyka udaru mózgu  & Podział udarów mózgu  & Przebieg i rokowanie w udarze mózgu  & Powikłania udaru mózgu  & Opieka pielęgniarska nad chorym po udarze mózgu   & Postępowanie w procesie pielęgnacyjno – usprawniającym po udarze mózgu   & Edukacja jako działanie na rzecz samoopieki oraz edukacja opiekunów pacjenta   & Postępowanie pielęgniarskie w przypadku zaburzeń w komunikacji   & Problemy w procesie pielęgnowania pacjenta po udarze mózgu II Część metodologiczna  & Cel badań.  & Metody, techniki i narzędzia badawcze  & Problemy i hipotezy badawcze  & Organizacja, przebieg badań, opis terenu badań III Część badawcza  & Charakterystyka badanego przypadku  & Diagnoza pielęgniarska.  & Planowanie opieki pielęgniarskiej nad pacjentem po udarze mózgu  & Uzasadnienie działań pielęgniarskich. Wnioski Podsumowanie Summary Bibliografia Wykaz rysunków Wykaz tabel Aneks Pobrań : 12 Pobierz, wysyłając SMS o treści pod numer 92505 Wpisz otrzymany kod : Po wpisaniu kodu, kliknij "Pobieram PDF/DOCX", pobieranie rozpocznie się automatycznie Koszt 25 zł netto | 30,75 zł brutto Kiedy bliską osobę dotknie choroba neurologiczna, szereg obowiązków i trudności spływa na barki rodziny. Choć nie zawsze jest to oczywiste, najlepsze wsparcie zapewnimy choremu, dbając jednocześnie o potrzeby własne, jak i pozostałych najbliższych. Oto trzy wskazówki, które pomogą w sprawowaniu opieki nad pacjentem po udarze mózgu. Poznaj specyfikę choroby Udar mózgu to choroba, której konsekwencje mogą się diametralnie różnić u poszczególnych pacjentów. Część osób po przebytym udarze ma jedynie niewielkie problemy neurologiczne, takie jak niedowład którejś z kończyn lub opadającą powiekę. Inni zaś tracą niemal całkowicie władzę nad ciałem, borykają się z utratą pamięci czy zaburzeniami mowy. Wsparcie rodziny bywa wtedy niezbędne. – Bardzo istotne jest to, aby rodzina chorego dobrze rozumiała, na czym polegają dolegliwości, z jakimi po udarze zmaga się pacjent. Mogą to być na przykład zaburzenia funkcji poznawczych, przede wszystkim pamięci krótkotrwałej. Wtedy ważne jest wspieranie go i ułatwianie funkcjonowania, np. poprzez system pisania pomocniczych karteczek i spokojne tłumaczenie. W przypadku dysfagii, czyli zaburzeń połykania, która dotyczy nawet połowy chorych[1], konieczne jest zadbanie o odpowiednią konsystencję pokarmów, aby zminimalizować ryzyko zadławienia – tłumaczy neurolog dr n. med. Aleksandra Karbowniczek. Według dr Karbowniczek szeroka wiedza na temat choroby pozwala na poprawę nie tylko sytuacji samego pacjenta, ale także jego opiekuna i całej rodziny. – Znam przypadki, w których pacjenci po udarze z powodu zaburzeń poznawczych gubili klucze do mieszkania, czy ważne dokumenty albo podpisywali umowy na niepotrzebne usługi, czy brali pożyczki. To przysparza opiekunom dodatkowych obowiązków, zajmuje czas i wywołuje stres. Niesprawność fizyczna czy intelektualna pacjenta czasami powoduje złość i bezsilność. Wiedząc, jak funkcjonuje pacjent z zaburzeniami danego typu, można zrozumieć trudności, jakie może mieć w wyniku choroby i zawczasu zatroszczyć się o to, żeby minimalizować ich konsekwencje – dodaje. Do terapii podejdź holistycznie Wszystkie układy i narządy człowieka są ze sobą wzajemnie powiązane. Spojrzenie na nie kompleksowo, pomaga w dobraniu skutecznego sposobu postępowania w przypadku danego chorego. Tak jest np. z rehabilitacją, stanowiącą niezwykle istotny, niezbędny element kontynuacji leczenia po udarze. Nie będzie ona efektywna, jeśli nie zostanie dostosowana do ogólnej kondycji pacjenta, jego stanu odżywienia, a także możliwości żywieniowych. – Dostarczenie prawidłowej podaży białka, energii oraz wszystkich składników i minerałów odżywczych jest kluczowe w procesie zdrowienia. Bez tego efekt, jaki można uzyskać dzięki leczeniu rehabilitacyjnemu, nie będzie pełen. Większość chorób to stan, w którym pacjent ma wyższe zapotrzebowanie na składniki odżywcze, wzrastające dodatkowo podczas rehabilitacji . Jeśli go w zbilansowany sposób nie uzupełnimy, organizm będzie poświęcał swoją energię na jeden obszar kosztem innego. Nie jest to optymalna terapia, jaką chcielibyśmy stosować – komentuje prof. Piotr Majcher, krajowy konsultant w dziedzinie rehabilitacji medycznej. Warto więc wiedzieć, że osoby po udarze mózgu wykazują zwiększone zapotrzebowanie na białko, które w przewlekłej fazie udaru wzrasta do 1,2 do 1,5 g/kg masy ciała na dobę, stanowiąc dwukrotność wymaganej podaży w stosunku do osoby zdrowej[2]. W sytuacji, w której z powodu choroby pacjent nie jest w stanie przyjmować pokarmów tradycyjną drogą, może być żywiony dojelitowo. Procedurę można prowadzić w warunkach domowych i jest ona refundowana. Dodatkowo od 1 października br. żywienie dojelitowe jest też finansowane przez NFZ w przypadku pacjentów korzystających ze świadczeń rehabilitacyjnych realizowanych w warunkach stacjonarnych (np. na oddziałach rehabilitacyjnych)[3]. Pamiętaj o sobie i reszcie rodziny Pacjenci, zwłaszcza ci, którzy zmagają się z najcięższymi deficytami neurologicznymi, wymagają od swojego otoczenia szczególnej opieki, w tym poświęcenia dużej ilości czasu. Aż 55% opiekunów przyznaje, że opieka nad pacjentem odbywa się kosztem czasu dla pozostałych członków rodziny[4]. Taka sytuacja może generować rodzinne konflikty, odbijać się na samopoczuciu dzieci czy na relacjach w małżeństwie, a ostatecznie także na samym opiekunie, na którego barkach spoczywa dodatkowy stres. Tymczasem mądre wspieranie to także dbanie o samego siebie. Przemęczenie, spięcia w pozostałych relacjach, brak czasu – to wszystko jest obciążeniem, które odbiera energię, siłę i zdrowie do jak najlepszego sprawowania opieki. Dlatego warto korzystać ze wsparcia, zarówno profesjonalnego, jak i pozostałych członków rodziny. Pomoc psychologa może być szczególnie cenna, jeśli na przeszkodzie w podzieleniu się obowiązkami z innymi i poświęceniu nieco czasu dla siebie, stoją wyrzuty sumienia i poczucie winy wobec chorego. [1] Kawashima K et al. Prevalence of Dysphagia Among Community-Dwelling Elderly Individuals as Estimated Using a Questionnaire for Dysphagia Screening. Dysphagia. 2004 Fall;19(4):266-71. [2] Kłęk S, Błażejewska-Hyżorek B, Czernuszenko A, Członkowska A, Gajewska D, Karbowniczek A, Kimber-Dziwisz L, Ryglewicz D, Sarzyńska-Długosz I, Sienkiewicz-Jarocz H, Sobów T, Sławek J. Leczenie żywieniowe w neurologii — stanowisko interdyscyplinarnej grupy ekspertów. Część I. Zasady ustalania wskazań do leczenia żywieniowego. Polski Przegląd Neurologiczny 2017, nr 3, tom 13, str. 106-119. [3] Zarządzenie nr 133/2019/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 1 października 2019 r. zmieniające zarządzenie w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzajach rehabilitacja lecznicza oraz programy zdrowotne w zakresie świadczeń – leczenie dzieci i dorosłych ze śpiączką [4] Badanie „Opiekunowie osób chorych neurologicznie i onkologicznie” zrealizowane przez SW Research na zlecenie Nutricii Medycznej w dniach próba reprezentatywna ze względu na wiek, płeć, wielkość miejscowości, n=303, ankieta internetowa CAWI. W podanym wyniku wzięto pod uwagę tylko grupę opiekunów pacjentów neurologicznych n=151. Badanie opublikowane: Zdjęcie: pixabay MSLGROUP

opieka nad chorym po udarze mózgu forum