Gratuluję i życzę wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku . Congratulations, Prime Minister Sócrates, and a Merry Christmas and a Happy New Year . Europarl8. To wielki za- szczyt złożyć każdemu z was życzenia wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku . It’s a great honor to wish each of you a merry Christmas and a happy daremnie wszędzie ścigam cię daremnie wciąż za tobą gnam lecą po świecie moje myśli a czas szybuje coraz prędzej miasto napiętnowane pożądaniem nie znam Artur Gadowski (ur. 1967) – polski wokalista zespołu Ira. Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów. Zdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień, zapamiętać sny i zrozumieć jeden z nich, ten jeden najważniejszy wielki sen, ten jeden opowiedzieć im. Źródło: utwór Szczęśliwego Nowego Jorku, płyta Artur Gadowski, 1998 Szczęśliwego Nowego Jorku; Źródło: Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, Oprawa muzyczna wydarzeń, bale studniówkowe i sylwestrowe, imprezy plenerowe, bale okolicznościowe (firmówki) uroczystości okolicznościowe, wesela. Kontakt 6 Interaktywna wersja piosenki dostępna jest tutaj: https://www.remikaraoke.com/sing/artur-gadowski-szczesliwego-nowego-jorkuSprawdź też inne dostępne piosenki . IRA - historia, muzycy, dyskografia.. IRA (łac. gniew, zło) – polski zespół rockowy założony w połowie listopada 1987 roku w Radomiu przez gitarzystę Kubę Płucisza.[3] IRA to jeden z najpopularniejszych i najbardziej "kasowych" polskich zespołów grających łagodniejszą odmianę heavy metalu[4] pierwszej połowy lat 90, mający na koncie trzy złote płyty i jedną platynową. Krążki Mój dom, 1993 rok oraz koncertowy IRA Live osiągnęły nakład sięgający wielu tysięcy egzemplarzy, co pozwoliło grupie błyskawicznie awansować do czołówki polskiego rocka.[5] Dzięki takim sukcesom, zespół miał okazję występować na wielu największych festiwalach rockowych w kraju, trzykrotnie na Festiwalu w Jarocinie, na Przystanku Woodstock, oraz na Festiwalu Odjazdy. Utwory z płyt zadebiutowały na prestiżowej polskiej liście przebojów programu III polskiego radia. W maju 1994 roku zespół jako jedyny spośród setki polskich zespołów rockowych został wybrany do supportowania takiej gwiazdy rocka jak Aerosmith.[6][7] W drugiej połowie lat 90 nad zespołem zaczęły gromadzić się czarne chmury. Zespół zrezygnował ze swego charakterystycznego stylu. Grupa radykalnie zmieniła swoje oblicze. Płyta Znamię wydana we wrześniu 1994 roku była wyraźnym ukłonem w stronę mocniejszych brzmień, zahaczających nawet o thrash metal [8], co niezbyt przypadło fanom do gustu. Przez co zespół zaczął coraz mniej koncertować.[7] Wydana we wrześniu 1995 roku płyta Ogrody mimo iż jest powrotem do brzmień zbliżonych z krążka Mój dom nie przekonuje fanów grupy. Krążek nie spełnia oczekiwań muzyków. 1 września 1996 roku grupę opuszcza założyciel grupy Kuba Płucisz, a parę miesięcy później kapela zawiesza swoja działalność.[7] Zespół wrócił na polską scenę muzyczną pod koniec 2001 roku po siedmioletnim okresie spowodowanym zawieszeniem działalności.[9] Od momentu powrotu na scenę grupa nagrała trzy studyjne albumy, oraz jeden koncertowy, który jest zapisem wielkiego jubileuszowego koncertu z okazji 15-lecia istnienia zespołu, który się odbył w 2003 roku w rodzinnym Radomiu w amfiteatrze. Nowe utwory grupy ponownie zagościły na krajowych listach przebojów. W listopadzie 2003 roku, grupa supportowała podczas dwóch koncertów w Polsce hardrockową grupę Def Leppard. W 2002 roku grupa została nominowana do nagrody Fryderyki 2002 za album Tu i Teraz, a dwa lata później za album Ogień. Obecnie zespół wciąż intensywnie koncertuje po całym kraju. Grupa jak do tej pory sprzedała ponad 2 mln. płyt w całej Polsce. Nazwa Pomysłodawcą nazwy zespołu był gitarzysta i założyciel kapeli Kuba Płucisz. Będąc jeszcze w liceum, bardzo interesował się językiem łacińskim. Nazwę "ira", która po łacinie oznacza "gniew", "zło" wymyślił w 1981 roku dla swej ówczesnej amatorskiej kapeli. Chciał, aby nazwa składała się z trzech literek (gdyż w tamtym okresie był wielkim fanem heavymetalowego zespołu TSA) oraz żeby nazwę zespołu łatwo skandowało się na koncertach przez publiczność.[10] Z początku zespół często podkreślał w wywiadach, iż to właśnie gniew jest dla nich energią potrzebną do grania muzyki rockowej. Zespół dość często był mylnie kojarzony z Irlandzką Armią Republikańską, której skrót brzmi dokładnie tak samo jak nazwa zespołu. Z tego powodu został odwołany koncert zespołu w Londynie, który miał się odbyć w 2006 roku w ramach "Polish Festival London 2006". Obawiano się, że nazwa zespołu zostanie źle odebrana i wywoła niepokój.[11] Początki (1987–1989) Początki zespołu sięgają 22 maja 1987 roku, kiedy to w radomskim klubie Mewa, wokalistę Artura Gadowskiego występującego ze swym zespołem Landrynki dla dziewczynki na "Przeglądzie Kapel Rockowych" wypatrzyli koledzy z zespołu gitarzysty Kuby Płucisza. Parę dni później Płucisz nagłaśniał imprezę w radomskim amfiteatrze, na której grał zespół Gadowskiego. Wtedy to Płucisz złożył młodemu wokaliście propozycję wspólnej współpracy. Parę dni później Gadowski przyszedł na próbę do amfiteatru do Płucisza i przyjął propozycję współpracy.[12] W pierwszym składzie kapeli znaleźli się: Artur Gadowski (śpiew, gitara, Kuba Płucisz (gitara), Dariusz Grudzień (gitara basowa), (został ściągnięty do zespołu z Szydłowca przez Gadowskiego), Grzegorz Wawrzeńczuk (instrumenty klawiszowe) (do kapeli został ściągnięty przez ówczesną narzeczoną Gadowskiego, Barbarę), oraz perkusista Wojciech Owczarek który grał już w poprzednim zespole Płucisza w 1986 roku.[12] Po skompletowaniu składu, zespół rozpoczął swoje pierwsze próby w radomskim amfiteatrze. Jednym z pierwszych etapów muzycznych IRY był występ na "Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki" (OMPP) w Łodzi, do którego zespół zakwalifikował się w grudniu 1987 roku, a w styczniu 1988 zdobył swoje pierwsze wyróżnienie. Tam zespół zauważył Kuba Wojewódzki, dziennikarz pracujący wówczas dla III Programu Polskiego Radia. Właśnie dla tej rozgłośni IRA nagrała swoje pierwsze utwory. W lutym zespół odbywa swe pierwsze profesjonalne nagrania w Radiu Kielce. W kwietniu zespół wyjechał na "CCCP" na Festiwal "POK W MUP" w Jarosławcu gdzie również zdobył wyróżnienie. W maju IRA została laureatem "Złotej Dziesiątki" na finałach "OMPP" we Wrocławiu. W jury podczas tego przeglądu zasiadał Marek Niedźwiecki. Zespół miał także okazję nagrać dla telewizji balladę Zostań tu, z którą to wystąpił później na Festiwalu w Opolu.[12] Po tych sukcesach oraz zdobytych wyróżnieniach, zespół otrzymał zaproszenie na Festiwal w Opolu, który obchodził właśnie swoje 25-lecie. Był to pierwszy ważny koncert w historii zespołu. Odbył się on w czerwcu 1988 roku, IRA wykonała piosenkę Zostań tu i z rąk jurorów odebrała wyróżnienie, zarówno jako zespół jak i Gadowski jako wokalista, któremu przyznano nagrodę "Młody adept sztuki estradowej", oraz pięć tysięcy złotych, które zespół otrzymał od ZASP.[12] W sierpniu 1988 roku, IRA pod okiem Rafała Paczkowskiego nagrała w warszawskim studiu S-4 dwa utwory. Były to: Zostań tu oraz Twój cały świat. W listopadzie zespół zaprezentował się na przeglądzie "Prezentacja-Estrada 88" gdzie zdobyła główną nagrodę, i odebrała ją z rąk prof. Jeszcze w tym samym miesiącu zachodzi pierwsza zmiana w składzie zespołu. Grupę opuszcza klawiszowiec Grzegorz Wawrzeńczuk, a w jego miejsce zostaje przyjęty Tomasz Bracichowicz. W grudniu 1988 zespół wyrusza na koncerty po byłym ZSRR, gdzie grał w ramach imprezy "Międzynarodowym Festiwal Młodzieży Artystycznej Krajów Socjalistycznych Moskwa 88". Koncerty odbyły się w Moskwie, Kownie oraz Wilnie. W kwietniu 1989 roku IRA ponownie nagrywała swoje utwory w studiu S-4, tym razem pod okiem Jarosława Regulskiego. Nagrano następujące utwory: Srebrne sny, Odsłoń twarz oraz Zostań tu. Utwory nagrano dla programu "Premie i Premiery". Pobyt w studiu został sfinansowany przez TV. W czerwcu IRA ponownie wystąpiła na Festiwalu w Opolu, gdzie zagrała piosenkę Odsłoń twarz. Potem zespół otrzymał propozycję nagrania debiutanckiej płyty od firmy fonograficznej Pronit, i rozpoczął pracę nad nim. IRA (1989-1990) Zobacz więcej w osobnym artykule: IRA (album). Już przed samym nagrywaniem płyty, pojawiły się pierwsze problemy. Zespół chciał aby realizatorem nagrań był Jarosław Regulski, jednak właściciel studia, Walter Chełstowski nie mógł zapłacić żądanej kwoty przez Regulskiego, dlatego zespół postanowił oddać swoje pieniądze z diet i oszczędności.[12] Do sesji odbyło się tylko 10 sesji nagraniowych (związane to było z dość skromnym budżetem zespołu). Płyta nagrywana była w listopadzie 1989 roku. Zespół w studiu przebywał nieco ponad tydzień. Podczas nagrywania płyty, w studiu było tak zimno iż niemożliwe było nagranie perkusji, dlatego na płycie jest ona zastąpiona automatem.[13] Muzycy kończąc już nagrywanie płyty, nie byli zadowoleni z efektów swojej pracy. Premiera krążka odbyła się w grudniu 1989 roku. Ukazała się ona nakładem firmy Pronit z Pionek. Był to zbiór piosenek zdradzających fascynację komercyjną odmianą amerykańskiego heavy metalu spod znaku Bon Jovi i Mötley Crüe. Po zakończeniu sesji w zespole następuje kolejna zmiana personalna. Grupę opuszczają basista Dariusz Grudzień, którego zastępuje Piotr Sujka, oraz klawiszowiec Tomasz Bracichowicz, którego zastępuje Jarosław Zarychta.[12] Pierwszy z nich miał być tylko "chwilowym" basistą, jednak został w zespole na stałe. Debiutancka płyta nie odnosi żadnego sukcesu i przechodzi bez większego echa.[14] Na początku 1990 roku, IRA nagrała swój pierwszy teledysk, do utworu Wszystko mogę mieć. Utwór został wykonany w wersji angielskiej. Na przełomie kwietnia i maja 1990 roku IRA gra trasę koncertową po byłym ZSRR. IRA była jedyną kapelą rockową, która się znalazła na tamtej imprezie. Zespół wysłał Pagart. Zespół koncerty grał średnio dla 5000 tysięcy ludzi.[12] W sierpniu 1990 roku, zespół zatrudnił drugiego gitarzystę Pawła Matrackiego, z którym to wystąpił już na Festiwalu w Sopocie, gdzie zaprezentował utwory Wszystko mogę mieć oraz Mów do mnie w wersjach angielskich. Pod koniec 1990 roku pojawiły się już pierwsze szkice utworów na drugą płytę. Zespół po raz kolejny zaoszczędził pieniądze i wynajął studio S-4, w którym już wcześniej rejestrował swe utwory. Podczas wstępnych nagrań Kuba Płucisz po raz drugi spotkał gitarzystę Piotra Łukaszewskiego,(pierwszy raz spotkali się w 1989 roku na jednym z Przeglądów) który akurat nagrywał materiał na debiutancką płytę zespołu Skawalker. Wtedy to Płucisz zaoferował Łukaszewskiemu gościnny udział na płycie. Po około trzech odbytych wspólnie próbach, Łukaszewski ofertę współpracy przyjął. Zespół przystąpił do nagrywania.[15] Mój dom, 1993 rok, Live (1991–1993) Zobacz więcej w osobnym artykule: Mój dom. W styczniu 1991 roku zespół oficjalnie opuszczają gitarzysta Paweł Matracki, zastępuje go Piotr Łukaszewski, który postanawia zostać w zespole na stałe, oraz klawiszowiec Jarosław Zarychta (od tej pory w zespole nie będzie już stałego klawiszowca). W kwietniu 1991 roku zespół rozpoczyna sesję nagraniową do drugiego krążka. W roli producenta zespól zatrudnia Leszka Kamińskiego. Sesja odbywa się w warszawskim studiu S-4. Nagrania trwają niecały miesiąc, a to dlatego że szkice niektórych utworów były gotowe już na próbach pod koniec 1990 roku. Pod koniec kwietnia materiał na krążek jest już gotowy. Podczas sesji nagrany został także cover zespołu The Beatles Come together z gościnnym udziałem Grzegorza Kupczyka (voc, eks-Turbo, Non Iron, CETI), Czesława Niemena, Grzegorza Skawińskiego oraz Janusza "Johnyego" Pyzowskiego (voc, eks-TSA Evolution. Utwór miał się ukazać na płycie w formie bonusu, lecz ostatecznie do zamieszczenia go na krążku nie doszło.[16] Parę utworów z krążka pochodzi z niezarejestrowanej twórczości zespołów Łukaszewskiego, stąd na okładce płyty wzięły się takie nazwiska jak Pyzowski czy Kraszewski. Firma LUZ zasponsorowała grupę, dzięki czemu do piosenek z albumu mogły powstać teledyski. W kręceniu brał udział również Kuba Wojewódzki.[17] Premiera krążka Mój dom odbyła się w połowie czerwca 1991 roku. Ukazała się nakładem radomskiej firmy fonograficznej Kontakt, jednak ta parę tygodni po rozpoczęciu produkcji zrezygnowała z wydawania płyty. Zespół nawiązał współpracę z krakowską wytwórnią TOP Music, która wznowiła produkcję płyty, oraz w 1992 roku wydała reedycję pierwszej płyty, która tym razem ukazała się także na CD. Jak się okazało, album Mój dom staje się bestsellerem, jest jednym z najlepiej sprzedających się krążków, a utwory takie jak Mój dom czy Nadzieja nie opuszczają czołowych miejsc list przebojów. Krążek sprzedaje się w kilkunastotysięcznym nakładzie, zyskując najpierw miano złotej a następnie platynowej płyty. 3 sierpnia 1991 roku zespół zadebiutował na małej scenie na Festiwalu w Jarocinie, gdzie wykonał Mój dom, Bierz mnie oraz Come together z udziałem Pyzowskiego, Skawińskiego, Niemena oraz Hołdysa. IRA była także pierwszym zespołem, który w trudnych czasach początku lat 90. związał się ze sponsorami pomagającymi w zakupie dobrego sprzętu oraz finansowaniu trasy i nagrań.[18]. Głównym sponsorem grupy zostaje firma "Mustang Poland". Rok 1991 IRA kończy z dorobkiem ponad 100 koncertów. Na początku 1992 roku zespół wyrusza w trasę koncertową promującą płytę (trasa ta miała się już odbyć na przełomie czerwca i lipca 1991 roku, jednak w ostatniej chwili została odwołana). 7 marca w Sali Kongresowej w Warszawie odbywa się podsumowanie plebiscytu "Brum TOP". IRA znajduje się w "trójce" najlepszych kapel. 1 maja zespół gra w nieistniejącym już dziś klubie Fugazi koncert w ramach imprezy "50 rock'n'roll". 11 lipca wraz z grupą Wilki, IRA gra koncert na warszawskiej Agrykoli przeciwko piractwu fonograficznemu. 8 sierpnia zespół ponownie gra koncert ja jarocińskim festiwalu. Prezentuje utwory Mój dom, Płonę, Bierz mnie, oraz Nadzieja. Zespół zaprezentował także covery, "Oni zaraz przyjdą tu" Breakoutu, "Come Together" Beatlesów oraz "Hey Joe" Jimmy'ego Hendrixa. 19 września IRA zaprezentowała się podczas ostatniego dnia Festiwalu "Silmarile-Klejnoty polskiego Rocka", gdzie wystąpiła obok takich gwiazd jak TSA czy Acid Drinkers. 7 listopada grupa zagrała jako support przed metalowym zespołem Paradise Lost oraz Tiamat, jak powiedział później w wywiadzie Gadowski, support tego pierwszego był stylową pomyłką.[19] Zespół pokazał się także podczas imprez "Brum Top" w Gdańsku oraz Warszawie. IRA kończy 1992 rok grając ponad 100 koncertów w całym kraju. 3 stycznia 1993 roku IRA występuje na koncercie WOŚP w warszawskim klubie Stodoła, który ma ogólnopolską transmisję, a piosenka Nadzieja staje się oficjalnym Hymnem akcji. Odbywa także trasę koncertową Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, wraz z Proletaryatem oraz Kobranocką. Podczas trasy został nagrany także specjalny singel z utworem Wiara, gdzie obok Gadowskiego zaśpiewali Czesław Niemen, Grzegorz Skawiński, Andrzej Krzywy, Maryla Rodowicz, Edyta Bartosiewicz i inne gwiazdy polskiej sceny muzycznej. Singel swą premierę ma w kwietniu 1993 roku.[20] 7 marca odbyło się podsumowanie Festiwalu "Brum-TOP", gdzie IRA zajęła 2 miejsce i zdobyła "srebrną płytę".[21] Zobacz więcej w osobnym artykule: 1993 rok. Po zakończeniu trasy koncertowej 20 stycznia, IRA rozpoczyna prace nad materiałem na trzeci krążek. W przedziale od 20 stycznia do 8 lutego powstają niemalże wszystkie utwory. Od 8 lutego do końca marca IRA nagrywa płytę w warszawskim studiu S-4. Ponownie produkcję i realizację albumu powierzono Leszkowi Kamińskiemu. Tym razem rolę naczelnego kompozytora przejmuje Piotr Łukaszewski, a Kuba Płucisz zajmuje się od tej pory sprawami organizacyjnymi grupy, aczkolwiek ciągle gra i komponuje. Zakłada także wraz z Waldemarem Najgrodzkim firmę fonograficzną Akar, która swoją siedzibę ma w Krakowie. Początkowo album miał nosić nazwę "Sex" (od jednego z utworów), lecz ostatecznie postanowiono zmienić nazwę na "1993 rok".[22] Premiera kasety 1993 rok nastąpiła 16 kwietnia 1993 roku, natomiast CD zostało wydane pod koniec maja. Ponownie ukazała się ona nakładem firmy TOP Music.[20] Tym razem zespół ponownie pokazał dobry warsztat komponowania melodyjnych i łatwo wpadających w ucho piosenek. Brzmienie krążka jest cięższe niż na poprzednim albumie, co jednak nie przeszkodziło w odniesieniu kolejnego wielkiego sukcesu. Utwory takie jak Sen, Sex, Wiara, Deszcz czy Wyznanie, ponownie szturmują czołowe miejsca list przebojów. Po premierze albumu, IRA ponownie wyrusza w trasę koncertową. RMF FM z okazji urodzinowego koncertu Gadowskiego, który się odbył 1 czerwca w Krakowie, wydaje specjalną kasetę, która zawiera materiał z krążka 1993 rok oraz utwór Wiara nagrany razem z gośćmi w formie bonusu.[20] 23 czerwca IRA wystąpiła na Festiwalu w Opolu na "Dniu rocka", gdzie zaprezentowała się obok takich zespołów jak Dżem, Oddział Zamknięty, Wilki, De Mono, Kult czy grupa Hey. IRA zaprezentowała swoje największe przeboje takie jak, Mój dom, Nadzieja, Sex, Deszcz, Bierz mnie. Koncert grupy cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem, a publiczność chóralnie wraz z Gadowskim śpiewała utwory z repertuaru grupy.[23] Założyciel grupy, gitarzysta Kuba Płucisz podczas sesji dla prasy 7 sierpnia po raz trzeci i jak na razie ostatni prezentuje się na Festiwalu w Jarocinie. Zespół prezentuje utwory z dwóch ostatnich albumów, w utworze Wiara z przemęczenia, wokalista Artur Gadowski zaczyna śpiewać utwór od drugiej zwrotki. Utwór Wiara został wykonany w duecie z Muńkiem Staszczykiem, który niespodziewanie wszedł na scenę podczas wykonywania utworu przez zespół. Także w 1993 roku, IRA pojawiła się na Międzynarodowym Zlocie motocyklistów "Mountain Bike Festival" w Myślcu k. Nowego Sącza, prezentując utwory z najnowszego krążka. Jesienią 1993 roku, IRA daje specjalnie przygotowany koncert w warszawskim studiu telewizyjnym S-1, gdzie będzie rejestrować materiał na pierwszą płytę koncertową. Koncert odbył się mimo poważnych kłopotów zdrowotnych Gadowskiego. Koncert trwa ponad 1,5 godziny, a IRA znów udowadnia że na koncertach pokazuje wielką klasę.[24] 20 listopada IRA gra na corocznie odbywającym się Festiwalu Odjazdy w katowickim Spodku. W połowie grudnia IRA wydaje wspomnianą już płytę IRA Live. Na krążku znalazło się 18 utworów, z czego 4 to covery, Oni zaraz przyjdą tu Breakoutu, Come together z repertuaru The Beatles, Hey Joe Jimmy'ego Hendrixa, oraz Honky tonk woman The Rolling Stones. Podczas koncertu zagrano jeszcze Highway to hell AC/DC, Knocking On Heaven's Door Boba Dylana, oraz Matyldę Testu, ale te utwory nie zostały zamieszczone na płycie. Wydawcą płyty była firma Akar, której współwłaścicielem był Kuba Płucisz. Także i ta płyta powtórzyła wielki sukces poprzednich dwóch krążków, zyskując w 1994 roku status złotej płyty. IRA kończy 1993 rok grając ponad 150 koncertów w całej Polsce. Znamię (1994) Rok 1994 IRA rozpoczyna kolejną dawką koncertów. Zespół zagrał dla WOŚP w łódzkim klubie "West side" oraz w Radomiu na "Inwazji Mocy RMF", oraz wraz z grupą Skawalker koncert "Remont" w warszawskiej Stodole.[25] 23 kwietnia zespół pojawił się w studiu polskiego radia w Łodzi na koncercie z cyklu "Bez prądu", gdzie wykonał utwory Mój dom, Nie zatrzymam się, California, Ona, Deszcz oraz Nadzieję w wersjach akustycznych. Gościnnie na koncercie w duecie z Gadowskim w dwóch utworach zaśpiewał wokalista Proletaryatu Tomasz "Oley" Olejnik. Kolejnym ważnym doświadczeniem muzycznym grupy był koncert w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, który się odbył 6 maja. Muzycy wystąpili na koncercie wraz z orkiestrą symfoniczną na koncercie "Dwa Światy". W orkiestrowych aranżacjach Grzegorza Daronia, zespół wykonał utwory Deszcz, Bierz mnie oraz Mój dom. Był to pierwszy w Polsce oraz na świecie koncert, podczas którego grupy rockowe grały wraz z orkiestrą symfoniczną wykorzystując tylko instrumentarium akustyczne.[26] 29 maja IRA dała jeden z najważniejszych koncertów w swej historii. Spośród setki polskich zespołów rockowych została wybrana do supportowania zespołu Extreme oraz gwiazdy rocka zespołu Aerosmith. Koncert odbył się na stadionie Gwardii Warszawa. Mimo iż nagłośnienie koncertu IRY nie było najlepsze, to muzycy pozostawili po sobie dobre wrażenie, szczególnie na muzykach grupy Aerosmith. Sekcja rytmiczna grupy Aerosmith bacznie przypatrywała się występowi grupy, a przy okazji wizyty w "Radiu Wawa", oglądała sprzęt oraz słuchała utworów radomskiej formacji.[27] Podczas pobytu w "Ground Zero" zespół IRA został poproszony do stolika grupy Aerosmith, a sam Gadowski dużo rozmawiał z wokalistą grupy Stevenem Tylerem.[27] Mick Jagger w wywiadzie dla radiowej III, stwierdza iż nie spodziewał się że w Europie ktoś gra tak po amerykańsku. Po zakończeniu trasy koncertowej, zespół cały lipiec oraz sierpień spędził w warszawskim studiu S-4, nagrywając materiał na nowy album. Produkcje oraz realizację krążka powierzono ponownie Leszkowi Kamińskiemu. 1 września 1994 roku, na rynku ukazuje się czwarty studyjny album zatytułowany Znamię. Koncert promocyjny odbywa się tego samego dnia w warszawskim klubie "Stodoła". Krążek po raz ostatni ukazuje się nakładem firmy TOP Music. 9 września wytwórnia wydaje singel na który wybrano dwa utwory Znamię oraz Nie wierzę. Płyta ta jest wielkim zaskoczeniem nie tylko dla branży, ale także dla samych fanów grupy. Zespól postanowił radykalnie zmienić swoje oblicze i odejść od charakterystycznego hardrockowego stylu, na rzecz cięższych brzmień, momentami zahaczającymi nawet o hardcore i thrash metal.[28] Na albumie znalazło się dziewięć premierowych kompozycji, oraz dwa bonusy koncertowe z 1993 roku. Do utworu Na zawsze wsamplowano cyfrową orkiestrę smyczkową pod batutą Macieja Świtońskiego. Jedną z głównych inspiracji muzycznych podczas nagrywania tego krążka były zespoły Metallica oraz Biohazard.[29] W listopadzie 1994 roku, grupa odbiera z rąk wytwórni złotą płytę za album Znamię. Mimo tego sukcesu, płyta nie cieszy się już tak dużym powodzeniem jak poprzednie. Obniża ona znacznie wysoką dotychczas pozycję zespołu na rynku muzycznym, który właśnie przeżywał swoje największe sukcesy, i który zdążył przyzwyczaić fanów do charakterystycznego brzmienia. Na przełomie września i października grupa odbywa trasę promującą płytę. Podczas tej trasy, we wrześniu zespół występuję na hucznych obchodach 10-lecia istnienia grupy Piersi w Niemodlinie, jako gość specjalny. Grupa wystąpiła także we Wrocławiu na koncercie "Rewelacje 94". W tym samym okresie światło dzienne ujrzał dokument będący formą wywiadu z zespołem, w którym muzycy w formie monologów (przerywanych wypowiedziami ich przyjaciół) opowiadają o sobie i o IRZE. Ślad po tym filmie pojawił się także w serialu "Radio Romans" ( o nieistniejącej w rzeczywistości stacji radiowej w Trójmieście. W jednym z odcinków IRA pojawia się w studiu radiowym i informuje "radiosłuchaczy" o tym że właśnie nagrywa film o sobie.[30] Ostatecznie płyta Znamię okazuje się mało popularna, według fanów jest "za ostra". Zespół zaczyna tracić na popularności (Dziś po latach muzycy w wywiadzie dla magazynu Teraz Rock przyznają jednak że, nagranie tak ostrej płyty było ciekawym i potrzebnym doświadczeniem w ich karierze). W tym samym roku, Gadowski zostaje nagrodzony przyznaniem mu tytułu "Symbol sexu 94" przez jeden z najpopularniejszych programów muzycznych "Rock Noc". IRA kończy 1994 mając na koncie 76 koncertów w całym kraju. Ogrody , zawieszenie działalności (1995-1996) Zespół w 1995 roku podpisał pięcioletni kontrakt z wytwórnią muzyczną "Zic-Zac" [31]. Od 12 czerwca do 30 lipca zespół pracuje nad materiałem na nową piątą już studyjną płytę. Płyta została nagrana tradycyjnie już w warszawskim studiu S-4 przy współpracy z Leszkiem Kamińskim. 16 lipca IRA gości na pierwszej edycji I Przystanku Woodstock w Czymanowie, oraz wystąpiła w roli gwiazdy na "Marlboro Rock-in'95". W jury podczas tego koncertu zasiadał gitarzysta grupy, Kuba Płucisz. W sierpniu zespół zagrał tylko trzy koncerty, kiedy muzycy odpoczywali po sesji nagraniowej do płyty, Gadowski prowadzi w TV letni program "Fiks" robiony przez Jerzego Grabowskiego. Przed wydaniem płyty, zespół wydał singel na który wybrano piosenkę "Światło we mgle" oraz "Jeden". Do pierwszej z nich powstał również teledysk. 28 września 1995 roku swą premierę ma płyta Ogrody. Muzycy na tej płycie próbowali powrócić do brzmienia zbliżonego z albumu Mój promujący płytę odbył się w warszawskim klubie "Tango". [32]. Potem zespół rusza w trasę koncertową. Niestety ani trasa, ani płyta nie przekonują fanów, poza dwiema piosenkami "Światło we mgle" i "Jestem obcy", krążek przechodzi bez echa, nie odnosząc większego sukcesu, zespół czuje się wypalony. Na wskutek nieporozumień w zespole, IRĘ po ośmiu latach grania 1 września 1996 roku opuszcza jej założyciel, gitarzysta i manager Kuba Płucisz.[33]. Od tego czasu IRA sporadycznie jeszcze koncertowała w składzie czteroosobowym. 19 lipca do zespołu zaproszono w miejsce Płucisza, Jacka Owczarka z zespołu Extravaganzy. Ostatecznie muzycy uznali jednak że dalsze koncertowanie nie ma sensu i oficjalnie ogłaszają zawieszenie działalności. Artur Gadowski solo (1996–2000) Po zawieszeniu działalności przez zespół, Gadowski wraz z Łukaszewskim, Sujką, Owczarkiem i kilkoma innymi muzykami rozpoczyna karierę solową. [34] W 1996 roku wokalista podpisuje kontrakt z wytwórnią fonograficzną BMG. Pierwszy album Gadowskiego miał ukazać się w październiku 1996 roku, ale materiał nagrany na płytę nie spełnił oczekiwań wokalisty. Taśmy z nagranym materiałem wylądowały w koszu. [34] W kwietniu 1997 roku Gadowski, na specjalne zaproszenie Marka Kościkiewicza zaśpiewał piosenkę Szczęśliwego Nowego Jorku, która stała się piosenką przewodnią filmu o tym samym tytule. Kompozytorem oraz autorem tekstu był Marek Kościkiewicz. We wrześniu Gadowski zdecydował się podjąć drugą próbę nagrania płyty. Tym razem udaną. Efektem jest album Artur Gadowski, wydany 20 kwietnia 1998 roku. Na krążek trafiło 10 kompozycji z 30 nagranych, w tym jedna piosenka z poprzedniej sesji z 1996 roku Wszystko jedno jak. Z krążka pochodzą takie hity jak Ona jest ze snu czy Szczęśliwego Nowego Jorku. Singlami promującymi płytę były piosenki: "Na kredyt", "Ona jest ze snu", "Szczęśliwego Nowego Jorku". Dwie ostatnie są najbardziej znanymi piosenkami Gadowskiego, którymi podbił listy przebojów. W maju IRA koncertowała w USA na festiwalu Polonijnym w Chicago dla WOŚP na specjalne zaproszenie Owsiaka, oraz w klubach w Nowym Jorku, New Jersey w czteroosobowym składzie: Gadowski, Sujka, Owczarek oraz Tomasz Czyżewski. 25 czerwca 1998 roku Gadowski wraz z zespołem wystąpił na Festiwalu w Opolu, gdzie zaprezentował piosenki "Na kredyt" oraz "Szczęśliwego Nowego Jorku". Również podczas tego festiwalu Gadowski wykonał piosenkę Czerwonych Gitar "Biały krzyż". Według opinii wielu ludzi (organizatorzy, ludzie obecni podczas koncertu) było to najlepsze wykonanie tamtego wieczoru. 6 września Gadowski wraz ze swoim zespołem wykonał w programie "MDM po godzinach" akustyczną wersję Inwokacji. 26 września Gadowski zaśpiewał w duecie z Anną Marią Jopek piosenkę na benefisie George'a Gershwina, natomiast dwa dni później wykonał "Mszę beatową" na benefisie Katarzyny Geartner w krakowskim teatrze STU. 30 września Gadowski wystąpił w roli supportu przed gwiazdą zespołu Queen gitarzystą Brianem Mayem w warszawskiej "Stodole". 1 maja 1999 roku, Gadowski wykonał piosenkę "Trzynasty" na benefisie Poznakowskiego, a 16 grudnia wystąpił wraz ze Zbigniewem Hołdysem w Sali Kongresowej, gdzie wykonał "Niewiele Ci mogę dać", oraz "Autobiografię" z repertuaru zespołu Perfect. W lutym 2000 roku Gadowski zajął się oprawą muzyczną do programów "Ferie z 2", "Mogę wszystko" oraz "Wakacje z 2". 20 marca były frontman IRY wydał swą drugą solową płytę zatytułowaną Autorem tekstów był Krzysztof Zamieszczony materiał w całości pochodzi z serwisu Wikipedia ( i udostępniany jest na licencji GNU Free Documentation License. Najczęściej pobierane opracowania: Russia is waging a disgraceful war on Ukraine. Stand With Ukraine! LT → polski → Ira → Szczęśliwego Nowego Yorku Wykonawca: Ira •Utwór wykonywany również przez: Artur Gadowski, IRA (Poland) Tłumaczenia: angielski •Translations of covers: angielski, rosyjski polski polski Szczęśliwego Nowego Yorku ✕ Zabrałeś razem z sobą tajemnice swe zgubiłeś gdzieś do życia chęć Uciekać jest najłatwiej chociaż nie masz gdzie wszędzie pełno Twoich miejsc jeszcze jesteś z namiZdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień Zapamiętac sny i zrozumieć jeden z nich ten jeden najważniejszy wielki sen Ten jeden opowiedzieć im Słuchając opowieści, których finał znasz to jaką szansę miłość ma Utrzymaj jednak wiarę i zachowaj twarz Tyle mamy w sobie zła ile widzą inni Zdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień Zapamiętac sny i zrozumieć jeden z nich ten jeden najważniejszy wielki sen Ten jeden opowiedzieć im ✕Ostatnio edytowano przez Inez Kibor dnia śr., 01/06/2022 - 08:12 Prawa autorskie: Writer(s): Marek KoscikiewiczLyrics powered by by Dodaj nowe tłumaczenie Złóż prośbę o przetłumaczenie Tłumaczenia utworu „Szczęśliwego Nowego ...” Music Tales Read about music throughout history Ira Szczęśliwego Nowego Jorku Szczęśliwego Nowego Jorku - chwyty na gitarę Poniżej znajdziesz listę chwytów na gitarę, do utworu Szczęśliwego Nowego Jorku. Akordy te, z powodzeniem możesz wykorzystać na gitarze klasycznej, akustycznej, a nawet elektrycznej. Nic nie stoi na przeszkodzie, abyś poniższą aranżację, wykorzystał na innych instrumentach, takich jak ukulele, czy pianino. Akordy na gitarę i tekst do utworu Szczęśliwego Nowego Jorku [Zwrotka 1] D A Zabrałeś razem z sobą tajemnice swe D A Zgubiłeś gdzieś do życia chęć D A Uciekać jest najłatwiej, chociaż nie masz gdzie E D A Wszędzie pełno twoich miejsc E D Jeszcze jesteś z nami [Refren] G C F Zdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień G C F Zapamiętać sny i zrozumieć jeden z nich C F G Ten jeden najważniejszy wielki sen C F Ten jeden opowiedzieć im [Zwrotka 2] D A Słuchając opowieści, których finał znasz D A To jaką szansę miłość ma D A Utrzymaj jednak wiarę i zachowaj twarz E D A Tyle mamy w sobie zła E D Ile widzą inni [Refren] G C F Zdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień G C F Zapamiętać sny i zrozumieć jeden z nich C F G Ten jeden najważniejszy wielki sen C F Ten jeden opowiedzieć im [Refren] G C F Zdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień G C F Zapamiętać sny i zrozumieć jeden z nich C F G Ten jeden najważniejszy wielki sen C F Ten jeden opowiedzieć im Jeden z singli promujących solową płytę wokalisty zespołu Ira, Artura Gadowskiego pt. „Artur Gadowski”. Tekst utworu opowiada o człowieku który stracił sens życia, chcącym uciec, lecz niemającym gdzie. Autorem tekstu, jak również kompozytorem utworu jest Marek Kościkiewicz, gitarzysta grupy De Mono. Piosenka została nagrana na potrzeby promocji polskiego komediodramatu zatytułowanego „Szczęśliwego Nowego Jorku" w reżyserii Janusza Zaorskiego. Utwór ten jest drugim po „Ona jest ze snu" największym solowym przebojem Artura Gadowskiego. Oba te utwory przez długi czas zajmowały czołowe miejsca na listach przebojów. #polskie #muzyka filmowa #rock iSing 81579 odtworzeń 602 nagrania

ira szczęśliwego nowego jorku tekst