Podwyższona temperatura wskazuje na to, że organizm walczy z jakimś zagrożeniem, dlatego podczas stanu podgorączkowego nie podaje się leków przeciwgorączkowych. Przyjmuje się, że zbijać gorączkę należy powyżej 38,5 C. W takiej sytuacji należy podać środek przeciwgorączkowy paracetamol lub ibuprofen (po 3 m. życia). Silny ból głowy u dziecka. Bóle głowy to przypadłość nie tylko dorosłych. To także jeden z najczęściej występujących objawów u dzieci i młodzieży. Jak podaje Polskie Towarzystwo Bólów Głowy, najczęściej silny ból głowy u dziecka występuje w okresie pokwitaniowym, to dotyczy aż 80 proc. dzieci. W okresie, w którym u dziecka zaczynają pojawiać się pierwsze zęby, podwyższona temperatura (ale nie wysoka gorączka) może być objawem zapalenia dziąseł. Dziąsła ząbkującego dziecka są opuchnięte, zaczerwienione i szczególnie wrażliwe, więc łatwo może dojść do stanu zapalnego. W rzadkich przypadkach czerwone plamy na twarzy i na dekolcie mogą być nawet oznaką groźnych chorób. Jeśli plamki długo nie ustępują, są łuszczące się lub szczypiące lub gdy towarzyszy im gorączka, należy skonsultować się z lekarzem. Nie wolno lekceważyć problemu, jeśli czerwone plamy pojawią się na twarzy dziecka. Stan migrenowy – migrena trwająca powyżej 72 godzin, uporczywe wymioty, zaczerwienienie i pocenie skóry twarzy, obfite wydzieliny z nosa oraz łzawienie. Przewlekła aura migrenowa bez udaru – rzadka i słabo zbadana; zaburzenia widzenia, może występować jako powikłanie po migrenie z aurą. Objawy trwają miesiącami lub nawet latami. Zwykło się uważać, że zatwardzenie u dziecka to problem występujący raczej rzadko. Nic bardziej mylnego, małe dzieci często zmagają się z zaparciami, jednak rodzice mają tendencję do bagatelizowania tych dolegliwości lub stosują niewłaściwe metody ich leczenia, co może mieć poważne konsekwencje. Jakie domowe sposoby i leki warto stosować na zatwardzenie u dzieci? . Podwyższona temperatura u dziecka to jeszcze nie powód do zmartwienia, a jedynie sygnał, że walczy ono z infekcją. To, czy przy wysokiej gorączce udać się do lekarza, zależy od wieku dziecka – konsultacji wymaga temperatura u niemowlęcia powyżej 38,5°C, a u dziecka starszego – 39°C. Prawidłowa temperatura u dziecka powyżej 2. roku życia wynosi tyle samo co u osoby dorosłej, czyli 36,6-37°C. Temperatura niższa wskazuje na osłabienie organizmu, natomiast wyższa nie zawsze świadczy o gorączce. Mówimy o niej dopiero wtedy, gdy termometr wskazuje wartość wyższą niż 38°C. Między 37,1°C a 38°C jest tzw. stan podgorączkowy. Wówczas obserwujemy dziecko, ale nie stosujemy żadnych leków przeciwgorączkowych. Podajemy je dopiero w momencie, gdy termometr wskaże wartość 38,5°C lub wyższą. Spis treści: Odczytywanie temperatury u dziecka Z jaką gorączką do szpitala Zagrożenia związane z gorączką u dziecka Gorączka u niemowlaka Gorączka u noworodka Sposoby na zbicie temperatury u dziecka Niegroźne przyczyny podwyższonej temperatury u dziecka Temperatura u dziecka: normalna, stan podgorączkowy, gorączka Oto jak powinniśmy odczytywać temperaturę u dzieci: Z jaką gorączką do szpitala Do lekarza lub do szpitala trzeba udać się z niemowlęciem, u którego temperatura przekroczyła 38,5°C, a także z dzieckiem (powyżej 1. roku życia), gdy gorączka osiąga 39°C. Konsultacji wymagają także następujące objawy u gorączkującego malucha: gorączka pojawiła się u dziecka, które nie rozpoczęło jeszcze 4. miesiąca życia, gorączka pojawiła się u dziecka po raz pierwszy lub ma inny niż zwykle przebieg, na skórze malucha pojawiły się małe wylewy podskórne, czerwone plamy, wybroczyny, dziecko jest nadmiernie senne, ma zaburzenia widzenia, ból głowy lub sztywność karku, gdy gorączce towarzyszą: ból brzucha, stolce z krwią lub częste i obfite wymioty, gdy dziecko oddaje mało moczu, ma suche wargi i język, płacze bez łez, gdy dziecko ma szybki, niespokojny oddech, jeżeli gorączka przekroczy 39,5°C i nie spada po podaniu leków przeciwgorączkowych, gdy wystąpią drgawki – jeżeli trwają dłużej niż 10 minut trzeba wezwać karetkę pogotowia, jeżeli gorączka powyżej 38°C utrzymuje się dłużej niż 3 dni. Zagrożenia związane z gorączką u dziecka Zbyt wysoka temperatura ciała mocno osłabia organizm dziecka. Jeśli nie zareagujemy w porę na wysoką gorączkę u dziecka, może dojść do poważnych powikłań, takich jak: drgawki gorączkowe obciążenie nerek odwodnienie organizmu niewydolność układu krążenia udar cieplny zaburzone funkcjonowanie układu nerwowego. Dlatego też zawsze, gdy temperatura u dziecka przekroczy 38,5°C, należy ją obniżać. Tutaj kupisz niedrogo sprawdzone termometry do mierzenia temperatury ciała u dzieci: Gorączka u niemowlaka Im dziecko jest mniejsze, tym ryzyko związane z gorączką jest wyższe. Obecnie uważa się, że u niemowląt należy zbijać gorączkę powyżej 38,5°C, nie niższą. W tym celu podaje się paracetamol lub ibuprofen. Paracetamol jest łagodniejszy i bezpieczny nawet dla noworodków, natomiast ibuprofen można podawać niemowlętom powyżej 3. miesiąca życia. Dobrym sposobem na obniżenie temperatury u niemowlaka jest zrobienie mu chłodnego okładu, a najlepiej owinięcie go w zmoczone wcześniej prześcieradło. W takim kokonie dziecko może leżeć ok. 15 minut. Gorączka u noworodka Nowo narodzone dziecko nie ma jeszcze dojrzałego układu termoregulacji, dlatego jego temperatura ciała może się bardziej wahać niż u starszych dzieci i osób dorosłych (dziecko rano może budzić się z niską temperaturą, a wieczorem mieć stan podgorączkowy, ale nie powinien być to powód do obaw). Trzeba ją natomiast szczególnie obserwować, ponieważ gdy pojawi się gorączka u takich maluszków, może to być szczególnie niebezpieczne. Jeśli noworodek ma temperaturę przekraczającą 38,5, nie zwlekaj, tylko udaj się z nim do lekarza (w nocy możesz pojechać na ostry dyżur do szpitala lub wezwać do domu pogotowie). W trakcie oczekiwania na zbadanie noworodka przez lekarza, podaj dziecku lek przeciwgorączkowy na bazie paracetamolu (noworodkom nie można podawać ibuprofenu). Może być w czopkach albo w syropie. Poza tym staraj się nie dopuścić do odwodnienia organizmu, dlatego jak najczęściej podawaj dziecku mleko z piersi lub z butelki. Noworodek gorączkuje z przegrzania Maluch w pierwszym miesiącu życia może reagować gorączką w sytuacji, gdy jest za ciepło ubrany. Jeśli więc widzisz, że termometr nie wskazuje prawidłowej temperatury, najpierw sprawdź, czy dziecko nie jest przegrzane i spocone. Zmiana ubranka na cieńsze może pomóc w walce z podwyższoną temperaturą u dziecka. Możesz też wykąpać dziecko w wodzie chłodniejszej od temperatury ciała o pół stopnia. Bądź jednak czujna i ostrożna. Wahania temperatury u noworodka zawsze powinny być konsultowane z pediatrą. Sposoby na zbicie temperatury u dziecka Przede wszystkim warto podać malcowi lek przeciwgorączkowy w syropie lub w czopku (te pierwsze bywają skuteczniejsze, ponieważ szybciej działają). Podajemy go zawsze, gdy temperatura ciała przekracza 38,5°C. Może to być np. paracetamol lub ibuprofen. Poza ty można dodatkowo ochładzać ciało dziecka poprzez: chłodne okłady – w tym celu moczymy np. pieluszkę tetrową w chłodnej wodzie i przykładamy do czoła dziecka, kąpiel w wodzie niższej niż temperatura ciała dziecka – powinna być ona krótka (maksymalnie kilkuminutowa) i w niezbyt zimnej wodzie, żeby dziecko nie doznało szoku termicznego, napar z lipy i maliny – dzięki niemu dziecko wypoci się i temperatura spadnie szybciej. Można podawać je dzieciom powyżej 1. roku życia, gdy termometr wskaże 38-38,5°C. Niegroźne przyczyny podwyższonej temperatury u dziecka Kiedy dziecko ma temperaturę powyżej 37°C, od razu myślimy, że jest chore i głowimy się, gdzie mogło się zarazić wirusem lub bakterią. Ale podwyższona temperatura ciała u dziecka może mieć wiele innych przyczyn, np. takich jak: silne emocje, przemęczenie, przegrzanie organizmu (zwłaszcza u niemowlaków), skoki rozwojowe u niemowląt. Zobacz też: 5 „gorączkowych” błędów, czyli czego nie robić, gdy dziecko ma wysoką temperaturę Jak mierzyć temperaturę u dzieci? Jakim termometrem mierzyć temperaturę niemowlęciu? Fot. stokkete / Opublikowano: 16:55Aktualizacja: 10:35 Ból głowy w skroniach u dzieci może świadczyć o zapaleniu ucha. Ból w skroni może też być konsekwencją zapalenia ucha czy też zatok przynosowych. Konieczna jest odpowiednia diagnoza i leczenie przyczynowe. Ból głowy w skroniach i okolicach oczuInne przyczyny bólu głowy w skroniachBól w okolicy skroni po lewej lub prawej stronieKiedy ból głowy w skroniach powinien niepokoić?Ból głowy w skroniach – leczenie Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Ból głowy różnie jest opisywany przez osoby, które go doświadczają. Nie w każdym przypadku udaje się podać jego dokładną lokalizację – miejsce, w którym jest odczuwany najintensywniej. Bardzo często chorzy zgłaszają, że ból szczególnie dokuczliwy jest w skroniach. Najczęściej jest to jednak objaw nie budzący niepokoju, zwłaszcza jeśli nie towarzyszą mu żadne dodatkowe symptomy. Leczenie powinno być zawsze przyczynowe, co oznacza, że konieczna jest właściwa diagnostyka. Ból głowy w skroniach i okolicach oczu Najczęstszą przyczyną bólu głowy w skroniach i okolicach oczu są napięciowe bóle głowy. Są to bóle rozlane, jednak osoby, które cierpią z powodu napięciowych bólów głowy, najczęściej lokalizują największe nasilenie bólu właśnie w tych okolicach. Napięciowe bóle głowy najczęściej nie mają określonej przyczyny. Są działaniem wielu czynników, w tym przede wszystkim stresu, nieprawidłowego odżywiania, używek, nadmiaru kawy (kofeiny), lęku czy braku snu. Jest to ból obustronny o różnym czasie trwania. Najczęściej chory zgłasza ból w skroniach i okolicach oczu, jednak może się zdarzyć, że ból będzie występował również na czubku głowy. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Inne przyczyny bólu głowy w skroniach Ból głowy może być obustronny bądź zlokalizowany wyłącznie z lewej lub prawej strony skroni. Może wynikać z podrażnienia struktur występujących w tej okolicy, jednak często ból jest wynikiem patologii układów sąsiadujących, a mianowicie ucha, zębów, czy zatok obocznych nosa. Do innych przyczyn niż napięciowe bóle głowy, zalicza się również migrenę czy bóle klasterowe (jednostronne bóle którym towarzyszy łzawienie oczu) czy bóle wysiłkowe. Ból w skroniach może być też wynikiem chorób naczyniowych. Nagły, silny skroniowy ból głowy (lub innej okolicy) może być niebezpiecznym symptomem świadczącym o tętniaku (nieprawidłowym poszerzeniu naczynia krwionośnego), guzie mózgu, czy zakażeniu, które przeniosło się na ośrodkowy układ nerwowy. Przyczyną mogą być również urazy głowy. Czasami niektóre produkty spożywcze mogą przyczynić się do wystąpienia dolegliwości. Należą do nich przede wszystkim czekolada, sery pleśniowe i wino. W przypadku tego ostatniego często zdarza się, że występuje indywidualna nadwrażliwość na histaminę, której wydzielanie wyzwala właśnie wino. Dolegliwości z przewodu pokarmowego, niewłaściwa dieta, mogą przyczyniać się do występowania bólu głowy w skroniach jak i innych lokalizacjach. Ból w okolicy skroni po lewej lub prawej stronie Jednostronny ból głowy może być objawem klasterowych bólów głowy, czyli bólu o bardzo dużej intensywności, któremu towarzyszą również inne objawy jak łzawienie jednego oka, obrzęk powieki, a nawet połowy twarzy, katar z jednego otworu nosowego. Jednostronny ból w skroni może być wynikiem także napadu jaskry, czyli choroby okulistycznej. Jednostronny ból w skroni, szczególnie u dzieci, może być efektem zapalenia ucha. Rzadziej ból w skroni po lewej czy po prawej stronie może być wynikiem półpaśca usznego, zapalenia tętnicy skroniowej, a także być efektem nadciśnienia tętniczego. Zobacz także Kiedy ból głowy w skroniach powinien niepokoić? Nasilony ból głowy, który upośledza codzienne funkcjonowanie i nie ustępuje samoistnie, zawsze powinien być skonsultowany z lekarzem. Szczególnie niepokojący jest ten o bardzo dużym nasileniu pojawiający się nagle, jak również ból przewlekły czy bardzo często nawracający. Zmniejsza bowiem komfort życia chorego i upośledza normalne funkcjonowanie. Dlatego też wywiad lekarski, odpowiednie badania laboratoryjne i obrazowe są jak najbardziej wskazane. Niepokojące powinny być bóle nie reagujące na podawanie żadnych środków przeciwbólowych, a także bóle, którym towarzyszą objawy dodatkowe jak zaburzenia widzenia, nierówne źrenice, bóle oczu, zaburzenia świadomości, upośledzenie czucia czy ruchomości kończyn, objawy oponowe, w tym sztywność karku, drgawki, zaburzenia równowagi. Ból głowy w skroniach – leczenie Ból głowy w okolicy skroni ma tyle przyczyn, że trudno o jednoznaczne określenie metod leczenia. Jeśli ma charakter napięciowy konieczny jest odpoczynek, usunięcie stresu, regularne odżywianie, odstawienie używek (choć w tym przypadku czasami ich odstawienie, po przewlekłym przyjmowaniu może nasilić ból lub go wywołać). W zależności od tego jakie są objawy towarzyszące, wymaga konsultacji z innym lekarzem. Jeśli podejrzewa się chorobę zęba, konieczne jest podjęcie leczenia stomatologicznego. Gdy przyczyną jest zapalenie ucha, czy zatok obocznych nosa, należy skonsultować się z laryngologiem, a kiedy pojawiają się objawy oczne, konieczna jest konsultacja okulistyczna. Doraźnie można próbować przyjąć niesteroidowe leki przeciwzapalne, jednak przede wszystkim konieczne jest zwalczanie przyczyny bólu. Czasami pomagają również ciepłe okłady na głowę. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Agnieszka Widera Jestem absolwentką Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Po studiach rozpoczęłam staż w Szpitalu Miejskim w Żorach. Ukończyłam też wiele dodatkowych kursów z zakresu dietetyki klinicznej, odżywiania kobiet w ciąży i dzieci, dietetyki w kosmetologii i dietetyki sportowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Kiedy mówi się o gorączce u dziecka i od jakiej temperatury ją zbijać i czy zbijać oraz jak w ogóle ją obniżać? Dzielę się doświadczeniem, bo niestety w tym roku jak mało kiedy temat jest u nas mocno na czasie. Pamiętaj, że ten wpis nie zastąpi Ci wizyty u lekarza, ale mam nadzieję, że przy kolejnej gorączce zachowasz większy spokój. Gorączka u dzieci to jeden z tych objawów, z którym najczęściej zgłaszamy się do lekarza. Przynajmniej wg statystyk (1). Zresztą nie ma co się dziwić, szczególnie jeśli dziecko jest malutkie. Im mniejsze dziecko tym większa czujność, ale też nie porzucajcie jej jeśli już macie duże dzieci. Pamiętam pierwszą gorączkę mojego Starszego dziecka, gdy miało niecałe pół roku i nerwy, bo zupełnie nie wiedziałam od czego zacząć. Teraz, choć dzieci są w wieku przedszkolnym to nadal nie tracę czujności, są momenty, jak ostatnio, że nastawiam w nocy budzik i co około godzinę kontroluję gorączkę. Cóż, ten kto ma dzieci ten wie o czym mowa 😉 A i już teraz na początku podrzucam namiary na dobry termometr. Nam ostatnio popsuł się taki, który służył nam kilka lat i dokonaliśmy kilku nieudanych zakupów. Dopiero w szpitalu podpatrzyłam ten, który obecnie u nas dobrze się sprawdza (test będzie, ale ten naprawdę jest spoko). To termometr bezdotykowy Tech-Med TM-F03BB, tutaj, 90 zł. Temperatura u dziecka – jak mierzyć Są różne szkoły i w sumie na jakiego lekarza trafisz (lub jakie masz sama przyzwyczajenia) to taki pomiar będziesz stosować. Raczej przy dzieciach odchodzi się od mierzenia temperatury pod pachą (szczególnie tych mniejszych, które z tym termometrem nie wysiedzą). Popularniejsze są pomiary w ustach, w odbycie, w uchu lub na czole. W zasadzie każde z nich ma jakąś wadę, jak również różne temperatury wyjściowe (o czym trzeba pamiętać, bo np. w odbycie zawsze temperatura będzie wyższa!). Nam pasuje pomiar bezdotykowy na czole, taki też stosują najczęściej w szpitalu, bo jest szybki, łatwy do powtórzenia i dość miarodajny. Używamy takiego termometru, kupisz tutaj, ok. 90 zł. Przy pomiarze termometrem elektronicznym na czole musisz pamiętać by czoło nie było mokre. Najlepiej mierzyć zawsze w tym samym miejscu lub sprawdzić temperaturę w kilku punktach czoła (na skroni może być ciut wyższa). My robimy tak, że mierzymy temperaturę na czole, jak również na szyi. Ta na szyi często bywa wyższa, ale jeśli tak jest to jest to sugestia, że jeszcze wzrasta. Niemniej u lekarza zawsze podaję tę z czoła i to ona jest moją wyjściową do oceny dalszych kroków powstępowania. Aha i zanim sięgnę po termometr to zawsze jest test buziaka w czółko. Nigdy mnie to nie zawiodło. Nie dotykanie dłonią, ale właśnie ustami. Jeśli parzy Cię w usta ciepłe czółko dziecka to na pewno trzeba skontrolować gorączkę. Drugim takim miejscem może być kark. Termometr bezdotykowy, my sobie bardzo chwalimy Gorączka u dzieci – od ilu stopni Ahhh uwielbiam te wizyty u lekarzy i słuchanie, że 38C to jeszcze nie gorączka, że 37 to pewnie się zgrzał biegając. Absolutnie nie podważam wiedzy lekarskiej, wręcz przeciwnie, wiele w tym prawdy, po prostu jako młodej mamie nikt mi nie wyjaśnił co dalej. Dlatego pozwól, że powiem Ci kiedy uznaje się, że dziecko ma gorączkę. Niestety uczulę Cię, że szkoły są rożne, ale wg najnowszych standardów (1): „za gorączkę większość autorów uznaje wartości temperatury przekraczające zakres 37,5-38°C przy pomiarze pod pachą/na czole, a wyższe (38-38,5°C) w uchu lub odbytnicy”. Czyli jeśli macie temperaturę na czole powyżej 38 C to można uznać, że jest to gorączka. Niektórzy nakazują się wstrzymać z podaniem leków do 38,5 C, inni 38,3C, ale temperatura ciała nie powinna być jedynym wyznacznikiem. Lekarz (Ty też o tym pamiętaj) zwraca również uwagę na dodatkowe objawy towarzyszące gorączce, np. drżenia, niepokój dziecka, płacz, zmniejszoną aktywność, skarżenie się na ból itd. Stan podgorączkowy Zbijanie gorączki – leki U dzieci stosuje się leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. Nie stosuje się leków pochodnych kwasu acetylosalicylowego i podobnych, czyli aspiryna NIE. U dzieci tylko leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. Leki dobiera lekarz, a jeśli masz wątpliwość do stosowania to zawsze przeliczaj na masę ciała dziecka, a nie wiek. Jak masz wątpliwości to pytaj farmaceutę. Ibuprofen prócz działania przeciwgorączkowego i przeciwbólowego ma również działanie przeciwzapalne, a gorączka często jest wynikiem jakiejś infekcji wirusowej, stąd często to właśnie od ibuprofenu warto zacząć. Te leki podaje się co 8 godzin. Niektórzy lekarze polecają paracetamol, bo dłużej utrzymuje obniżoną temperaturę na stałym poziomie, ale to wiele zależy od danej sytuacji. Leki na bazie paracetamolu podaje się co 6 godzin. Obecnie są również leki mieszane i wielu lekarzy chwali sobie tego typu terapię. Podpytaj o to pediatrę. Terapia mieszana (ibuprofen i paracetamol) może być również stosowana jeśli gorączkę trudno zbić jednym lekiem. Najpierw podajesz ibuprofen (ten podaje się co 8 godzin), jeśli temperatura dziecka zaczyna wzrastać wcześniej to można podać drugi lek przeciwgorączkowy, ale właśnie istotne by był na bazie drugiego preparatu, czyli jak pierwszy był ibuprofen to drugi na bazie paracetamolu (i odwrotnie, ważne by dwa różne). Nie można podawać innego leku na bazie paracetamolu przed upływem 8 godzin stąd musisz czytać ulotkę! Zawsze w razie wątpliwości dzwoń do lekarza lub farmaceuty. stosuj tylko leki na bazie ibuprofenu lub/i paracetamoludawkę przeliczaj na podstawie masy ciała dzieckaczytaj ulotkę by upewnić się na bazie, którego preparatu jest lekpodawać zgodnie z zaleceniem pediatry i/lub powyżej 38,3 C (umównie, istotne są też inne przesłanki) Postać leków W sumie wiele zależy od wieku dziecka i dodatkowych symptomów choroby. Mniejszym dzieciom najlepiej dać czopek, to najłatwiejsze i najszybsze, a wypicie syropu może być dla nich kłopotliwe. Większe dzieci, o ile nie wymiotują, mogą dostać lek w postaci syropu, ale nic nie stoi na przeszkodzie by podać czopek (mniej komfortowe dla dziecka, ale działa szybciej). Leki doustne działają zazwyczaj po ok. 25-30 minutach najwcześniej. Obniżanie gorączki metodami naturalnymi Ostatnio się spotkałam z różnymi opiniami na temat obniżania gorączki metodami fizycznymi, czyli okłady, kąpiele itd. Podobno ich działanie jest krótkotrwałe i raczej powinno być dodatkiem do tych metod farmakologicznych. Ale przy niższych temperaturach warto pomagać sobie. Niektórzy też uznają wyłącznie metody naturalne. 1. Skóra do skóry To bardzo fajna i skuteczna metoda wyrównywania temperatury u mniejszych dzieci. Zdejmujesz bluzkę i bierzesz dziecko do swojego ciałka brzuszkiem do brzuszka. Takie kangurkowanie. Ja to stosuję nawet przy starszych dzieciach, szczególnie jeśli wyłapuję, że mają dreszcze, naprawdę działa cuda. 2. Okłady Najpopularniejsze okłady to te na czoło, dają komfort osobie gorączkującej. Chłodną wodą zmocz pieluszkę tetrową i przykładaj do czoła, można też delikatnie ochładzać kark, ale pamiętaj, że szczególnie w drugim przypadku okład nie może to być lodowaty, a jedynie ciepły okład (minimalnie chłodniejszy niż temperatura ciała dziecka). Naprawdę trzeba uważać, bo podobno występowanie drgawek jest często wiązane ze zbyt zimnymi okładami (ochładza się zewnętrzna część ciała, ale nadal wzrasta temperatura). W szpitalu przemiła pielęgniarka poleciła też okłady na wysokości wątroby, czyli na dół brzuszka, podobno łatwiej wyciąga temperaturę i muszę przyznać, że dobrze to się sprawdza jako element wspomagający leki farmakologiczne. Tutaj dobre są żelowe okłady schłodzone w lodówce i owinięte w pieluszkę. 3. Kąpiele Z kąpielami trzeba uważać. Jeśli dziecko ma 38C to kąpiel robimy najwyżej 1C niżej i dajemy sobie posiedzieć, woda delikatnie się ostudzi. Nigdy lodowata, nigdy zbyt niska! 4. Koce czy rozbieranie I tutaj spotkałam się z różnym podejściem lekarzy. Jedni mówią by dziecko rozebrać (mnie to nie przekonuje, bo gdy mam gorączkę to mam ochotę założyć coś jeszcze), a drudzy sugerują, że przy niskiej gorączce warto wypocić. Czyli okrywamy kocykiem i gdy dziecko się poci to zaczyna działać obrona organizmu. Ja jednak stosuję to przy niskich gorączkach, nie mam odwagi przy wysokich 😉 Co jeszcze? Dziecko musi dużo pić i to jest bardzo, bardzo, bardzo ważne 😉 Bo tym co jest niebezpieczne jest odwodnienie. Kup wodę kokosową naturalną jeśli Twoje dziecko nie chce pić zwykłej, ma lekko słodki smak, ale nie ma cukru 😉 i świetnie nawadnia. O np. taką, ok. 8 zł (są też inne firmy, po prostu kontrolnie zerkaj na skład czy aby na pewno nie dali cukru). Czy potrzebny jest antybiotyk? Często, choć mam szczęście ostatnio trafiać na dobrych pediatrów, niektórzy chcą podawać antybiotyk przy gorączce (gdzie jest jedynym objawem). Otóż antybiotyk podaje się przede wszystkim przy infekcjach bakteryjnych. A często gorączka jest na tle wirusowym. Statystycznie gorączka do 3 dni jest najczęściej wirusowa, jeśli utrzymuje się dłużej to warto zrobić badanie CRP i badanie moczu. Można również to zrobić wcześniej, aby mieć pewność. Podpytujcie pediatrę o to. W każdym razie to właśnie z tego powodu rodzice są odsyłani do domu z zaleceniem: „proszę wrócić na wizytę za 2-3 dni” jeśli pojawią się z gorączką już pierwszego dnia. Niemniej jeśli jest już jakaś historia choroby i inne objawy to możliwe, że lekarz już w tym momencie zleci dodatkowe badania. Aha, niech uczuli Cię jeśli gorączka wraca co kilka dni albo jeśli wraca stan podgorączkowy, choć niewysokie i mało spektakularne to powinno być sygnałem, że coś się dzieje, że może właśnie wtedy trzeba zrobić badania w kierunku podania antybiotyku. Kiedy z gorączką jechać do szpitala Ha, tak na zimno i treściwie starałam się opisać wszystko co i jak, ale teraz czujność. Do szpitala jedziemy z dzieckiem, które gorączkuje i ma: wiek poniżej 3 mc i gorączka powyżej 38Cpodejrzana wysypkasinieniebrak reakcji, słaba reakcjazbyt duża ilość oddechów, zapadanie się klatki piersiowej, dusznościdrgawki (nie dreszcze – wzywasz karetkę)silne wymioty, biegunkagorączka, której nie możesz zbić i ciągle jest bardzo wysoka Ufff, chyba tyle. Życzę Ci dużo zdrowia, jak najmniej chorób 😉 podziel się swoimi metodami i historią, pamiętaj również by wszystkie wątpliwości konsultować z lekarzem. Fajnie, że tu trafiłaś, mam nadzieję, że ta wiedza ułatwi Ci wiele, ale też niech dr google nie będzie zastępnikiem prawdziwego lekarza. To lekarz musi zobaczyć Twoje dziecko, a jeśli cokolwiek wzbudza Twoje wątpliwości, a Twoja matczyna intuicja mówi „halo!” to nie bój się mówić o tym pediatrze. Źródła – prócz wszelkich hostpitalizacji i rozmów z lekarzami korzystałam z: (1) SM2015 – „Gorączka u dzieci: codzienna praktyka a zalecenia, z uwzględnieniem postępowania w sytuacjach nagłych i szczególnych”; (2) SM – „Wskazania do hospitalizacji u małego dziecka z gorączką – wytyczne NICE”; (3) SM2017 – „Paracetamol i ibuprofen w praktyce pediatry − porównanie wskazań do stosowania i profilu bezpieczeństwa”.

gorączka na skroniach u dziecka